دعوای الزام به ثبت اختراع ، زمانی مطرح می گردد که متقاضی ثبت اختراع ، اظهار نامه جهت ثبت اختراع تسلیم نموده باشد. اما اظهار نامه وی رد شود در این صورت ،متقاضی ثبت اختراع می تواند در مهلت مقرر از طریق مراجع قضایی صالح به رسیدگی ،دعوای الزام به ثبت اختراع را مطرح نماید.

لزوم ثبت اختراع

اختراع در صورتی قابل حمایت است که به ثبت رسیده باشد.به عبارت دیگر، تنها اختراع ثبت شده است که به مالک ، حق انحصاری می دهد تا از ساخت،استفاده ، عرضه برای فروش یا وارد کردن یک محصول ، بدون اجازه قبلی مالک آن جلوگیری یا آن را متوقف کند.

در ایران نیز ثبت اختراع اجباری می باشد.

نحوه ثبت اختراع

نحوه ثبت اختراع و همچنین مدارک و مستنداتی که برای ثبت اختراع نیاز است،تقریبا در همه کشورها یکسان می باشد.مخترع یا متقاضی ثبت اختراع باید برای ثبت اختراع ، اظهارنامه ثبت اختراع را به اداره ملی یا منطقه ای ثبت اختراع تسلیم نماید.

الزام به ثبت اختراع

اعتراض به رد اظهارنامه ثبت اختراع

براساس مواد ۲۸ و ۲۹ آئین نامه قانون ۱۳۱۰ ، شعبه ثبت علائم و اختراعات، پس از دریافت اظهارنامه ، صحت تشریفات مقدماتی آن را مورد رسیدگی قرار می دهند.در صورتی که نواقصی در اظهارنامه یا ضمائم مشاهده شود، مراتب کتبا به اطلاع درخواست کننده خواهد رسید.مهلت رفع نقص حدود دو ماه برای درخواست کننده ای که ساکن ایران باشد و یا شش ماه اگر ساکن خارجه باشد، تعیین شده است.

در صورتی که درخواست کننده در مهلت مقرر نسبت به رفع نقص اقدام ننماید یا اظهارنامه با مقررات قانون منطبق نباشد، شعبه ثبت علائم و اختراعات اظهارنامه را با ذکر دلیل رد می نماید .درخواست کننده می تواند نسبت به رد اظهارنامه با رعایت مهلت مقرره در قانون به دادگاه عمومی تهران اعتراض نماید.

فصل ششم آئین نامه مصوب ۱۳۸۷ قوه قضائیه ، اختصاص به اعتراض به رد تقاضای ثبت اختراع دارد.براساس ماده ۵۸ آئین نامه ، تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ، ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آئین نامه ، تسلیم شود.

با توجه به تبصره ذیل ماده فوق ، در صورت رد اعتراض در کمیسیون ، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.

• با توجه به ماده ۱۷۱ آئین نامه ، رئیس کمیسیون موضوع ماده فوق ، حداقل ۱۰ روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون ، تاریخ ، ساعت و محل تشکیل جلسه به متقاضی ابلاغ می گردد.
• براساس ماده ۱۷۲ آئین نامه ، کمیسیون پس از رسیدگی ، تصمیم خود را به صورت مستند و مستدل اعلام می نماید.تصمیم کمیسیون از سوی مرجع ثبت به متقاضی ابلاغ شده و ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون مذبور است.

در این صورت معترض به تصمیم کمیسیون باید مبلغی را به شرح مذکور در جدول هزینه ها ، به عنوان ودیعه در صندوق دادگستری گذاشته و رسید آن را ضمیمه دادخواست نماید.از مبلغ مزبور در صورتی که معترض محکوم به بی حقی شود، خسارت طرف پرداخت شده و در صورتی که بیش از مبلغ مذکور خسارت دیده باشد ، برای مازاد به دادگاه مذکور رجوع خواهد کرد .

نحوه طرح دعوا و مرجع رسیدگی به دعوای الزام به ثبت اختراع

متقاضی ثبت اختراع که اظهارنامه وی رد گردیده و کمیسیون نیز اعتراض وی را نپذیرفته است می تواند در مهلت مقرر از طریق مراجع قضایی صالح اقدام به طرح دعوای الزام به ثبت اختراع نماید.

رسیدگی به دعوای الزام به ثبت اختراع در شعبه خاصی از محاکم قضایی صورت می گیرد.در دادخواست تقدیمی می بایست کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ آئین نامه طرف دعوی قرار گیرد.دعوای الزام به ثبت اختراع ، از جمله دعاوی غیر مالی محسوب می شود بنابراین هزینه دادرسی بر مبنای دعاوی غیر مالی پرداخت می شود.

بررسی ماهوی اختراع در صلاحیت مرجع قضایی است و این مرجع باید با توجه به معیاری که در تبصره ماده ۳۷ قانون یاد شده آمده است براساس معیار تازگی مطلق و با استفاده از کارشناسان زبده در خصوص مورد اعلام نظر نمایند.

البته با توجه به اینکه قانون گذار در رابطه با شروط گام ابتکاری و کاربرد صنعتی هیچگونه ملاک و ضابطه ای را بیان نکرده است این امر می تواند دادگاه ها را با مشکلات بسیاری مواجه نماید.

اشتراک گذاری: