دادپویان حامی

نام تجاری و انواع آن

نام تجاری و انواع آن
فهرست مطالب

یکی از انواع موضوعات حق مالکیت صنعتی، نام تجارتی می باشد. در مقاله پیش رو قصد داریم به بررسی اینکه نام تجاری چیست؟  خصوصیات و آثار و احکام آن چیست  و بررسی تفصیلی انواع نام تجاری و هم چنین به ماهیت حقوقی نام تجاری بپردازیم. در آخر هم به چگونگی تحقق حق مالکیت نام بازرگانی از منظر حقوقی خواهیم پرداخت.

  • تعریف نام تجارتی

۱) در قانون تجارت ایران و کنوانسیون پاریس، اصطلاح اسم تجارتی به کار رفته و لیکن تعریفی قانونی از آن به عمل نیامده است.

۲) نام تجاری از نظر حقوقدانان به ۲ دسته تقسیم می شود: ۱. نام تجارتی تاجر ۲. نام تجارتی شرکت های تجارتی.

۳) در نظام حقوقی ایران مطابق با مواد مذکور در قانون تجارت، نام تجارتی به مفهوم «نام تجارتی تاجر» به کار رفته است. از جمله ماده ۵۷۷ قانون تجارت: « صاحب تجارت خانه اگر شریک نداشته باشد حق ندارد و نمی تواند اسمی برای تجارت خانه خود انتخاب کند که موهم وجود شریک باشد.» و یا مطابق با ماده ۵۷۸ قانون مذکور: « چنانچه اسم تجارتی به ثبت رسیده باشد، هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند آن را اسم تجارتی خود قرار دهد ولو نام تجارتی ثبت شده با نام خانوادگی او یکی باشد.»

لذا؛ اسم یا نام تجارتی عبارت است از « “عنوان” یا “نامی” که تاجر و بازرگان تحت عنوان و نام مذکور به اعمال تجارتی اشتغال                می ورزد.» فی الواقع، در نام تجارتی که شامل عنوان یا اسم و نام می شود، تاجر به کمک آن می تواند خود و عملیات یا فعالیت تجارتی خود را در قلمرو تجارت به افراد و اشخاص، برای جلب مشتری معرفی کند.

  • خصوصیات نام تجارتی

  1. نام تجارتی برای معرفی و شناساندن تاجر به کار می رود و همانند نام او در زندگی اجتماعی می باشد که وی را از سایر انسان ها متمایز می کند.

 البته لازم به ذکر است که برای معرفی یک فرد در خانواده یا جامعه از عنوانی غیر از نام های معمول استفاده نمی کنیم. ولی در بحث مسائل تجاری، تاجر برای معرفی خود از یک عنوان استفاده می کند که این عنوان را نام یا اسم تجارتی می توان نامید.

  1. تحت نام تجارتی، تاجر یا موسسه تجارتی او به فعالیت تجاری و اقتصادی می پردازد.
  2. نام تجارتی عاملی برای تمایز تجار و موسسه و بنگاه های مربوط به آنان از یکدیگر می باشد.
  3. نام تجارتی نوع تولیدات و محصولات یا خدماتی را که موسسات تجاری مزبور و تاجر عرضه و ارائه می کنند و نوع فعالیت تجار را از هم متمایز نمی کند و صرفاً نام تجاری، تاجری را از تاجر دیگر و بنگاه اقتصادی ای را از بنگاه های اقتصادی دیگر متمایز می کند.

از این رو؛ می توان نتیجه گرفت که نام تجارتی با مارک تولید یا مارک خدمات اقتصادی تفاوت دارد. هر چند گاهی اوقات ممکن است مارک تولید، همان نام یا عنوان آن تاجر یا آن شرکت تجاری باشد.

  1. در صورتیکه تاجری موسسه بازرگانی با شعب متعدد داشته باشد، نام تجاری او نمی تواند مختلف باشد. چرا که این تعدد نام گمراه کننده بوده و تفکیک آن برای دیگران مشکل ساز خواهد بود.
  • چگونگی انتخاب نام تجاری

  1. برای انتخاب نام تجاری استفاده از نام خاصی با رعایت ضوابطی معین ضروری نیست و نیازی به تناسب عنوان یا نام با نوع فعالیت تجار نیست.
  2. با وجودیکه در حقوق ایران نیز حکم و نص صریحی در زمینه اسامی مشخص برای انتخاب نام تجاری وجود ندارد؛ بهتر است بگوئیم استفاده از علائم و خطوط برای نام تجارتی در عرف پذیرفتنی نیست و برای نام تجارتی از نام، نام خانوادگی، نام مستعار، نام تفننی و رویایی یا از طریق اقتباس و الحاق و تغییر و تبدیل یک نام می توان استفاده کرد.
  3. استفاده از نام خانوادگی خود تاجر برای انتخاب نام تجارتی نیاز به کسب اجازه از کسی نخواهد داشت ولیکن استفاده از نام خانوادگی افراد ثالث مانند استفاده از نام خانوادگی شوهر از طرف زوجه و یا بالعکس برای نام تجارتی موسسه یا خود تاجر نیاز به اخذ اجازه از آن ها مطابق با قوانین خواهد داشت.
  • مقررات قانونی نام تجاری در قوانین تجاری و قوانین مربوط به مالکیت صنعتی

  1. قانون تجارت

مطابق با مواد ۵۷۶ تا ۵۸۲ قانون تجارت، انتخاب نام تجارتی نیاز به تشریفات خاصی ندارد و به کارگیری عملی نام تجارتی برای اعتبار یافتن آن نام کافی است.

  1. کنوانسیون پاریس

۲/۱)مطابق با ماده ۸ معاهده فوق، همچون مواد مذکور در قانون تجارت؛ انتخاب نام تجارتی تشریفات خاصی نداشته و صرف به کارگیری آن باعث اعتبار نام تجارتی خواهد شد.

۲/۲) مطابق با کنوانسیون مذکور، نام تجاری بدون ثبت نیز تحت پوشش حمایتی بوده و استفاده و ثبت آن توسط فرد دیگر، از مصادیق رقابت نامشروع تجاری محسوب خواهد شد.

متن ماده مذکور بدین شرح است: « نام تجارتی بدون آنکه الزامی به تسلیم اظهارنامه یا ثبت آن باشد در کلیه کشورهای اتحادیه حمایت خواهد شد چه جزء علامت صنعتی یا تجاری باشد چه نباشد.»

  • انواع نام تجاری

برای انتخاب نام تجارتی ممکن است شخص تاجر از نام کوچک خود و یا نام شخصی یا نام خانوادگی خود یا نام خانوادگی شخص ثالث و یا نام فانتزی استفاده نماید؛ در عناوین ذیل به بررسی تفصیلی هر یک از این موارد از منظر قانونی می پردازیم.

– استفاده از نام کوچک یا نام شخصی به عنوان نام بازرگانی

ممکن است تاجر نام کوچک خود یا مثلا نام فرزند خود و یا نام مستعار و یا نامی که اصلاً متعلق به او نیست را به عنوان نام تجاری خود استفاده نماید که از نظر قانونی هم این عمل مجاز است.

۱/۱) اعتراض اشخاص هم نامِ تاجرعلیه تاجر:

انتخاب نام کوچک به عنوان نام تجاری قابل اعتراض از طرف افرادی که مشابه آن نام کوچک را دارند نخواهد بود و نیازی به اخذ اجازه از دارنده نام کوچک سابق نمی باشد. چرا که نام کوچک برای افراد حق تقدم ایجاد نمی نماید. لذا؛ به عقیده دکترین حقوقی نیز چون زیانی از این اقدام به بار نخواهد آمد، افراد هم نام با نام تجارتی حق اعتراض ندارند و امکان اقامه دعوی جهت ابطال نام تجارتی علیه تاجر وجود نخواهد داشت.

۱/۲) انتخاب مشابه نام کوچک تاجر توسط تجار دیگر

در صورتی که تاجری در آن اسم کوچک دارای حق تقدم باشد و تاجری دیگر بدون اجازه مبادرت به انتخاب نام تجارتی وی نماید، ۲ حالت طبق قوانین ایران وجود دارد:

الف) اسم بازرگانی به ثبت رسیده باشد

در صورت ثبت اسم بازرگانی، مطابق با مواد قانون تجارت که بیان داشته «اسم تجارتی ثبت شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند اسم تجارتی خود قراردهد ولو اینکه اسم تجاری ثبت شده با اسم خانوادگی او یکی باشد.» در این حالت با توجه به اینکه صاحب اسم تجارتی با ثبت نام تجاری صاحب امتیاز رسمی و قانونی گردیده، بنابراین تاجر دیگر حتی اگر آن نام بازرگانی  مشابه  نام کوچک وی باشد، نمی تواند از آن نام برای نام تجارتی خود استفاده کند. چرا که آنچه که مدنظر مقنن بوده امتیاز ناشی ازثبت نام تجارتی است نه امر دیگر.

ب) اسم بازرگانی به ثبت نرسیده باشد

ـ مطابق با مفهوم مخالف مواد قانونی مرتبط با این مبحث ، در صورت عدم ثبت نام تجارتی، از نظر قانون، تاجر قبلی حق تقدمی نداشته است. لذا؛ حق اقامه دعوی ابطال نام تجارتی را علیه تاجر بعدی نخواهد داشت.

ـ اگر تاجر دوم از شهرت نام بازرگانی تاجر اول سوء استفاده نماید و باعث گمراهی مشتریان و مصرف کنندگان محصولات یا خدمات تاجر اول گردد، در این حالت تاجر اول حتی با وجود عدم ثبت نام تجارتی خود می تواند علیه تاجر دوم اقامه دعوی جلوگیری از فعالیت خوانده با نام بازرگانی خود را بنماید. چرا که وی در این دعوی ذینفع است و اقدام تاجر دوم باعث گمراهی مشتریان تاجر اول و ورود ضرر به وی گردیده است.

– استفاده از نام خانوادگی به عنوان نام بازرگانی

۲/۱) استفاده از نام خانوادگی خود تاجر

در این حالت در صورتیکه تاجر بخواهد از نام خانوادگی خودش به عنوان نام تجارتی خود استفاده نماید و نام وی قبلاً هم مورد استفاده قرار نگرفته باشد و حق تقدمی هم برای شخص دیگری با آن نام تجاری در محل فعالیت تاجر ایجاد نشده باشد، می تواند از نام خانوادگی خود به عنوان نام بازرگانی استفاده نماید.

استفاده از نام خانوادگی خود تاجر به عنوان نام تجارتی نیز دو فرض دارد:

الف) ثبت نام خانوادگی تاجر به عنوان نام تجاری: در این فرض تاجر دارای حق تقدم خواهد شد و قانوناً هیچ تاجری حق انتخاب آن نام را برای نام تجارتی خود ندارد حتی اگر نام خانوادگی او با نام خانوادگی تاجر یکی باشد.

ب) عدم ثبت نام خانوادگی تاجر به عنوان نام تجاری: در این فرض در حالتی که تاجر فقط نام خانوادگی را به عنوان نام تجارتی خود می نماید ولیکن آن را ثبت نمی کند حق تقدم نخواهد داشت ولیکن در صورت سوء استفاده دیگران از نام تجاری انتخابی وی و ایجاد گمراهی در مشتریان و مصرف کنندگان  محصولات وی، حق اعتراض علیه ثالث جهت جلوگیری از فعالیت خوانده با نام بازرگانی خود را دارا می باشد.

نکته مهم: در صورت وجود دو نام خانوادگی مشابه در یک محل به عنوان نام بازرگانی تجاری و بدون سوءاستفاده یکی از دیگری، پیشنهاد می گردد که جهت جلوگیری از خطر گمراه شدن مشتریان آن دو تاجر، نام کوچک به نام خانوادگی افزوده شود. یا یک علامت متمایز کننده به نام خانوادگی افزوده گردد تا مشکلات احتمالی هم رفع گردد.

۲/۲) استفاده از نام خانوادگی همسر به عنوان نام بازرگانی:

فرض مذکور دو حالت دارد:

الف) استفاده از نام خانوادگی زوج توسط زوجه

این حالت مطابق با قوانین ثبت احوال ایران (ماده ۴۲ قانون ثبت احوال ایران) اولاً، نیاز به موافقت همسردارد. ثانیاً، این استفاده یک استفاده مع الواسطه می باشد. به این معنی که زوجه می تواند با موافقت همسر خود تا زمانی که در قید زوجیت است از نام خانوادگی شوهر خود بدون رعایت حق تقدم استفاده کرده و با این استفاده صاحب امتیاز نام خانوادگی شده و بالتبع خواهد توانست از آن نام خانوادگی به عنوان نام بازرگانی خود هم استفاده نماید.

  • امکان استفاده از نام خانوادگی زوج توسط زوجه در صورت انحلال نکاح
  1. انحلال نکاح به علت وقوع طلاق یا فسخ نکاح: در این حالت استفاده از نام خانوادگی زوج، نیاز به اجازه همسر سابق خواهد داشت.
  2. انحلال نکاح به علت فوت زوج: در این حالت قانون ساکت است و بین حقوقدانان نیز اختلاف نظر وجود دارد. عده ای معتقدند با توجه به سکوت قانون می توان استنباط کرد زوجه مانعی ندارد که از نام خانوادگی همسر متوفای خود استفاده نماید و نمی توان حکم طلاق یا فسخ زوجیت را به مورد انحلال ناشی از فوت تسری داد. ولیکن عده ای دیگر معتقد هستند که بعد از فوت شوهر موجبی برای استفاده زن از نام خانوادگی شوهر وجود ندارد. چرا که استفاده از نام خانوادگی شوهر برای زوجه حقوق مکتسبه و دائمی ایجاد نخواهد کرد و حق شوهر نسبت به نام خانوادگی اش جزء حقوق غیرمالی و مربوط به شخصیت و محدود به زمان حیات اوست که با فوت او زائل می شود.
  • به علت این اختلافات دستورالعملی صادر گردیده که پس از فوت زوج، زوجه می تواند کماکان از نام خانوادگی همسر متوفای خود استفاده نماید یا به نام خانوادگی خود برگردد.

ب) استفاده از نام خانوادگی زوجه توسط زوج:

مطابق با قوانین ثبت احوال در این فرض نیاز به کسب اجازه زوج از زوجه که صاحب حق تقدم است، می باشد.

  • امکان استفاده از نام خانوادگی زوجه توسط زوج در صورت انحلال نکاح

در صورت انحلال نکاح به هر علت اعم از فوت یا طلاق و…. خللی در نام خانوادگی زوج که قبلاً از زوجه خود گرفته است ایجاد نخواهد کرد ( برخلاف استفاده زوجه از نام خانوادگی شوهر خود در صورت طلاق یا فسخ نکاح که نیاز به اخذ اجازه از شوهر سابق داشت) و صرفاً در صورتیکه زوج بخواهد از نام خانوادگی زوجه سابق خود به عنوان نام تجاری خود استفاده نماید باید از زوجه اجازه بگیرد.

نکته مهم: نام بازرگانی بعد از انتخاب، امتیازی تجاری محسوب شده و حق کسب و پیشه می باشد. لذا؛ در صورت استفاده زوجه از نام خانوادگی زوج به عنوان نام بازرگانی، این نام بازرگانی وجودی مستقل از نام خانوادگی زوج دارد و با وقوع طلاق یا فسخ نکاح و عدم موافقت زوج سابق، زوجه صرفاً نام خانوادگی اکتسابی را از دست می دهد و لیکن حق وی نسبت به نام بازرگانی به عنوان حق کسب و پیشه سلب نخواهد گردید. چرا که این امتیاز باید به عنوان حق مالکیت صنعتی حمایت گردد و حتی صاحب این امتیاز حق انتقال امتیاز خود را به دیگران خواهد داشت.

۳/۲) استفاده از نام خانوادگی ثالث:

ممکن است بازرگانی از نام خانوادگی شخص ثالث به عنوان نام تجارتی خود استفاده نماید که واجد ۲ فرض است:

الف) انتخاب نام خانوادگی ثالث با اجازه وی

ب) انتخاب نام خانوادگی ثالث بدون اجازه وی

  • کسب اجازه از ثالث جهت استفاده از نام خانوادگی وی به عنوان نام تجارتی:

مطابق با مواد موضوعه در قانون ثبت احوال، صاحب حق تقدم می تواند به دیگری اجازه بدهد که از نام خانوادگی وی استفاده کند. حق تقدم نام خانوادگی با رعایت تاریخ تقدم صدور اسناد ثبت احوال مختص اشخاصی است که به نام آنان در دفاتر مخصوص نام خانوادگی ادارات ثبت احوال به ثبت می رسد و دیگری حق اختیار آن را در آن اداره ندارد مگر با اجازه دارنده حق تقدم و این حق پس از وفات به ورثه قانونی انتقال می یابد. هر یک از وراث می تواند شخصی که نام خانوادگی او را اختیار کرده مورد اعتراض قرار داده و تغییر نام خانوادگی او را از دادگاه بخواهد ولی وراث بالاتفاق می توانند به دیگری اجازه دهند که نام خانوادگی آنها را اختیار نماید.

  • موارد استفاده از نام خانوادگی ثالث به عنوان نام تجاری

ـ استفاده زوجه یا زوج از نام خانوادگی یکدیگر به عنوان نام تجاری خود

این فرض در موارد معروضه شرح داده شد.

ـ استفاده تاجری از نام خانوادگی ثالث که نام تجاری او نیز باشد به عنوان نام تجارتی خود

 در این حالت بازرگان متقاضی باید از آن تاجر قبل به علت اینکه نسبت به آن نام دارای حق اولویت و حق مالکیت صنعتی انحصاری می باشد کسب اجازه نماید.

ـ استفاده تاجری از نام خانوادگی ثالث که نام تجاری او نمی باشد به عنوان نام تجارتی خود

فرض مذکور واجد دو حالت است:

حالت اول) اگر شخص ثالث صاحب حق تقدم نباشد

در این فرض اجازه ثالث برای انتخاب نام خانوادگی اش به عنوان نام تجاری تاجر، از نظر قانونی هیچ تاثیری ندارد و فاقد ممنوعیت می باشد.

حالت دوم) اگر شخص ثالث صاحب حق تقدم باشد

در این فرض مطابق با قوانین ثبت احوال، صاحب حق تقدم یا هر یک از وراث صاحب حق تقدم ، می تواند نسبت به انتخاب مزبور اعتراض نموده و دعوی ابطال یا حذف آن نام را در مراجع قضائی اقامه نمایند.

– استفاده از نام فانتزی به عنوان نام بازرگانی

در انتخاب نام تجاری استفاده از نام های فانتزی یا رویایی یا خیالی و فرضی یا تفننی که وجود خارجی ندارند، مانعی قانونی نه در کشور ایران و نه در سایر کشورها وجود ندارد و صرفاً مشروط به این است که شرایط اساسی صحت نام تجارتی در این انتخاب مراعات گردد.

لازم به ذکر است نام تجارتی فانتزی انتخابی می بایست با نام تجارتی یا علائم و مارکهای تولیدی انتخاب شده توسط دیگران و انتخاب قبلی آنان در تعارض نباشد و موجب گمراهی افراد و اشخاص نگردد.

نکته: از نظر دکترین حقوقی نقش نام تجاری فانتزی، همچون علامت تجاری بوده و ارزشی برابر با یک امضا داشته که برای معرفی اعتبار تاجر به کار می رود.

  • ماهیت حقوقی نام تجارتی

در عنوان فوق این سوال بررسی می شود که حقوق ناشی از نام تجارتی چگونه است؟ و آیا حق یا امتیاز فردی و شخصی است  و یا اینکه دارای ارزش اقتصادی اشیا مادی است یا علاوه بر ارزش مادی، دارای ارزش معنوی هم می باشد؟

  1. مطابق با قانون تجارت: « اسم تجارتی قابل انتقال است.» آنچه که از این ماده استنباط می شود داشتن ارزش مالی و مادی نام تجارتی می باشد. چرا که انتقال نام تجارتی ممکن است معوض باشد.
  2. از نظر دکترین حقوقی نیز نام تجاری دارای ارزش حق مالکیت می باشد و ماهیتاً در ردیف مالکیت غیرمادی می باشد و در عنوان کلی حق کسب و پیشه تاجر قرار می گیرد.
  3. در بند ۲ ماده ۱ کنوانسیون پاریس از جمله موضوعات تحت حمایت مالکیت صنعتی، “نام یا اسم بازرگانی” می باشد. لذا؛ بر این اساس نیز می توان مالکانه بودن ماهیت اسم بازرگانی را استنباط نمود و اینکه حقوق ناشی از نام بازرگانی، حقوق ناشی از حق مالکیت است و دارای اوصاف و خصوصیات مالکیت غیرمادی است.
  4. هر چند نام بازرگانی در قوانین صراحتاً عنوان مالکیت غیرمادی ندارد لیکن حتی اگر اسم بازرگانی به ثبت نرسیده باشد، مطابق با ماده ۸ کنوانسیون پاریس معتبر بوده و تاجر حق اقامه دعوی را دارد. حتی اگر به علت عدم ثبت نتواند ابطال نام تجارتی طرف مقابل را از دادگاه درخواست نماید.
  • تفاوت تابلو و نام شرکت تجاری

  1. تابلو یک علامت فیزیکی می باشد و در واقع وسیله ای برای شناسایی محل تجارتخانه تاجر محسوب می شود و با نام تجاری متفاوت بوده و جدای از نام تجاری است.
  2. لازم نیست حتماً نام تجاری همراه با تابلو یا علامتی خاص باشد. ولی اینکه نام تجارتی دارای آرم یا علامت هم باشد که بیان کننده خصوصیات و شناسایی تاجر و وسیله تمایز از نام های تجارتی دیگر باشد مانعی ندارد.
  3. تابلو جزء نام تجارتی نیست و مانعی ندارد که نام تجاری همراه تابلو باشد.
  4. نام تجاری یک جزء از مایه ی تجاری یا حق کسب و پیشه تجارت تاجر محسوب می شود ولی تابلو چنین خصوصیتی ندارد.
  • تفاوت اسم تجاری و علامت تجاری وصنعتی(مارک)

  1. علامت تجاری مربوط به شناسایی تاجر و وضعیت جاری او می باشد، ولیکن اسم تجاری فقط به شهرت تاجر مربوط می باشد که تحت آن اسم شناخته می شود.
  2. هدف علامت تجاری پیدا نمودن یک کالا یا خدمات متعلق به یک بنگاه خاص می باشد ولیکن هدف نام تجاری پیدا کردن یک بنگاه در میان سایر بنگاه هاست.
  3. کارکرد علامت تجاری تمایز میان کالاها و خدمات یک بنگاه اقتصادی از کالاها و خدمات یک بنگاه اقتصادی دیگر است ولیکن کارکرد نام تجاری معرفی و تمایز یک کسب و کار یا بنگاه از دیگر بنگاه هاست.
  4. هر موسسه تجاری یا هر شرکتی عموما دارای یک نام تجاری می باشد اما ممکن است برای کالاها و خدمات خود چند علامت تجاری ثبت یا استفاده کند. مانند شرکت خودرو سازی ایران خودرو که دارای نام تجاری “ایران خودرو” بوده ولیکن از علائم تجاری مختلفی همچون سمند، دنا، رانا، پژو برای معرفی و تمایز خودروهای خود از شرکت های خودرو سازی دیگر استفاده می نماید.
  • ضرورت اجباری شدن ثبت نام تجارتی

با توجه به اینکه نام تجاری نوعی امتیاز اقتصادی بوده که در ردیف حق کسب و پیشه قرار دارد ، حمایت جدی قانونی از نام تجاری جهت مبارزه با افراد فرصت طلب و رقابت های مکارانه ضروری است . و باتوجه به نظرات دکترین حقوقی نیز پیشنهاد می گردد که ثبت نام تجاری اجباری شود .

از مزایای ثبت نام تجاری این است که امتیاز انحصاری برای شخص صاحب امتیاز ایجاد خواهد کرد و صاحب امتیاز حق ابطال ثبت نام تجاری مشابه در زمینه فعالیت های تجاری همسان را خواهد داشت و در نتیجه راه سواستفاده از نام تجاری معتبر مسدود می گردد.

  • چگونگی تحقق حق مالکیت نام بازرگانی

مطابق با مواد ۵۷۶ تا ۵۸۲ قانون تجارت ، حق مالکیت نام بازرگانی اعم از اینکه به ثبت برسد و یا به ثبت نرسد ، پس از انتخاب نام از طرف تاجر محقق می شود و نص صریحی در رابطه با چگونگی تحقق این حق وجود ندارد .

به عنوان پیشنهاد می توان گفت حقوق ناشی از نام تجارتی زمانی محقق می شود که اولاً، نام تجارتی به وسیله ی خود تاجر «استعمال» گردد. یا به وسیله ی مؤسسه ی همان تاجر در یک فعالیت تجارتی استعمال شود. ثانیاً، به نحوی استعمال شود که مثلاً در سطح وسیعی به صورت عمومی تظاهر پیدا کند به نحوی که در دسترس عموم قرار بگیرد . مثلاً نام بازرگانی در نامه ها و مکاتبات تاجر یا مؤسسه بازرگانی مانند آرم تجارتی چاپ شده باشد . یا در قراردادها به صورت علنی استعمال شود .

هم چنین می توان پیشنهاد داد که همانند حقوق فرانسه نام تجارتی در مجله ی اقتصادی و تجاری درج شود که از این طریق راه برای اعتراض اشخاص ثالث نسبت به نام انتخابی باز باشد.

امتیاز دهید

پر بازدید ترین مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *