انواع قرارداد پیمانکاری را می توان براساس روش اجرای پروژه های پیمانکاری،براساس قرارداد خرید خدمات تخصصی یک پارچه،براساس قراردادهای مبتنی بر کارایی انرژی ESCOبراساس قراردادهای بیع متقابل،قراردادهای پیمانکاری از نظر روش پرداخت، قراردادهای پیمانکاری براساس شرایط عمومی پیمان،قراردادهای پیمانکاری براساس احتساب حق بیمه و قرارداد پیمانکاری براساس روش های تامین مالی تقسیم بندی نمود،که البته هرکدام از قراردادهای پیمانکاری مزبور دارای مصادیق نیز می باشند که در ادامه به آن می پردازیم. قرارداد پیمانکاری عبارت است از انجام عمل یا فروش کالایی با شرایط معینی در قبال مزد یا بهاء و در مدت معین به اشخاصی به نام پیمانکار . موضوع قرارداد پیمانکاری عبارت است از:حمل و نقل،خرید مصالح،تجهیزات،ماشین آلات،تهیه و نصب تجهیزات صنعتی،ساخت وساز ابنیه و مستحدثات عمرانی و ساختمانی از قبیل راه، سد،تونل… . قراردادهای پیمانکاری را می توان به شرح ذیل تقسیم نمود: این روش به روش امانی نیز معروف است .کارفرما قسمت قابل توجهی از عوامل اجرایی را در اختیار دارد. و بیشتر امور در زمینه های طراحی و اجرا و مدیریت از سوی کارفرما انجام می شود .لذا بالاترین سطح از مسئولیت را به کارفرما تحمیل می کند. و به همین دلیل مدیران با تجربه سعی می کنند حتی المقدور از این روش استفاده نکنند. در این روش ارکان اجرایی پیمانکار به صورت کلی حذف می شود .بنابراین میزان سود پیمانکار نیز به صورت مستقیم از هزینه های دوره ی عمر پروژه حذف می شود. ولی هزینه های مستقیم و غیرمستقیم کارفرما بالا خواهد رفت.این روش بیشتر جهت اجرای پروژه های ساده و کوچک مناسب است. در این روش کارفرما از طریق یک قرارداد واحد،عملیات طراحی و ساخت را به شخص دیگر واگذارمیکند.مسئولیت امور به صورت عمده بر دوش پیمانکار است و نقش کارفرما عمدتاً مدیریت قرارداد و تأئید مراحل اجراست.و به همین جهت تغییر مفاد قرارداد برای هر دوطرف موجب ادعای جدید برای طرفین می شود. لذا باید در ابتدا با دقت نسبت به انتخاب پیمانکار و انعقاد قرارداد اقدام نمود. استفاده از این روش در ایران بسیار رایج می باشد.درآن کارفرما با استفاده از قراردادهای جداگانه عملیات طراحی را به مشاور و عملیات ساخت را به پیمانکار واگذار می کند. و نظارت کار به عهده ی مشاور است . در این روش پس از آماده شدن و تصویب نهایی طرح،معمولاً اسناد مناقصه توسط مشاور،تهیه می شود. و پس از طی تشریفات خاص جهت مرحله ی اجرا به پیمانکار واگذار می شود. شرح وظایف پیمانکاران اجرایی درقالب فعالیت های مربوط به تأمین کالا،اجرای عملیات ساخت،نصب و سازماندهی اولیه جهت بهره برداری می باشد. لذا وظیفه ی نظارت بر نحوه ی اجرا نیز لازم است بر عهده یک مشاور باشد. در این شکل از قرارداد مسئولیت هماهنگی و ریسک عدم هماهنگی بین طراح و ساخت به عهده کارفرما است. و مابقی ریسک،بین طراح و سازنده تقسیم می شود. این روش بهبود یافته ی روش سه عاملی می باشد .کارفرما مسئولیت های خود از نظر هماهنگی بین طراحی و اجرا را به شخص خارجی دیگر منتقل می کند. و مسئولیت ها بین چهار رکن اصلی طراح و پیمانکار ،مدیر طرح و کارفرما تقسیم می شود. در این روش تمام یا برخی از مراحل مختلف پروژه توسط پیمانکار انجام می گردد.تامین کالا،تجهیزات،مصالح پروژه،عملیات ساخت و نصب،راه اندازی و سایر خدمات جنبی با پیمانکار است. در این روش خسارت پذیری کارفرما به حداقل رسیده و در زمان صرفه جویی می شود. دراین روش کارفرما خواسته های خود مشتمل برطرح اولیه،استانداردهای موردنظر و محدوده کار را به طرف دوم قرارداد اعلام می کند. و ادامه ی کار را به وی می سپارد. دراین روش کارفرما پروژه را به پیمانکار تحویل داده و در خاتمه،پروژه ی آماده ی بهره برداری را تحویل میگیرد. ودرزمان طراحی و اجرا شخصاً یا به وسیله نماینده ای بر صحت انجام کار نظارت می کند. نماینده می تواند مدیر طراح یا مشاورباشد. ذکر این نکته لازم است که…. در این روش مسئولیت هر اشتباه به عهده پیمانکار می باشد. قراردادهای EC شامل خدمات توأم مهندسی و ساخت میباشند. عمده فرق این نوع قراردادها با قراردادهای EPC در بخش تأمین تجهیزات پروژه می باشد . تأمین تجهیزات در این نوع قراردادها بسیار کمرنگ است.ولی نحوه ارائه خدمات مهندسی توسط پیمانکار واجد صلاحیت،همانطور که در روش EPC شرح داده شد ، می باشد. قراردادهای EP شامل خدمات توأم مهندسی و خرید می باشند. عموماً این نوع قراردادها برای پروژههای صنعتی کاربرد دارد. قراردادهای PC نیز پیمانهای تأمین کالا و تجهیزات ، ساختمان و نصب به صورت توأم برای کارهای صنعتی می باشد. در این نوع قراردادها همانند روش ، خدمات فاز یک و دو توسط یک مشاور دیگر انجام می شود. و فقط تأمین کالا و تجهیزات و ساختمان و نصب توسط پیمانکار برنده انجام می شود. قراردادهای فاینانس و طرح و ساخت FEPC یا روش طرح و ساخت به همراه تأمین مالی ، همان روش EPC است. با فرض اینکه تأمین مالی یا فاینانس پروژه توسط خود پیمانکار یا مشارکت با یک سرمایه گذار می باشد. و در واقع نحوه باز پرداخت به سرمایه گذار از مهمترین مواردی است که در اسناد و مدارک پیمان مشخص و تعیین می گردد. این روش در راستای مشارکت بخش خصوصی در توسعه پروژه های زیربنایی در سطح بین المللی می باشد.دولتها از این روش به عنوان یک روش مناسب برای سرمایه گذاری و ساخت سریع پروژه های زیربنایی استفاده می کنند.در این روش ساخت و بهره برداری پروژه به مدت معین توسط شرکت پروژه انجام می شود.و انتقال آن به کارفرما پس از طی مدت معین و تحصیل درآمد لازم تحقق می یابد. این نوع قراردادها به انواع گوناگونی نامگذاری شده اند از جمله : قراردادهای مبتنی بر کارایی انرژی ،یکی از ابزارهای مهم بهینه سازی مصرف انرژی است. این قراردادها مبلغ ثابت و مشخصی ندارند. بلکه میزان پرداخت به شرکت به میزان صرفه جویی انجام شده بستگی دارد.درقرارداد منعقده، شرکت خدمات انرژی ،راساً اقدام به سرمایه گذاری می کند. و در مقابل،مشتری فقط در طول قرارداد بخشی از صرفه جویی حاصله درهزینه های انرژی را به شرکت پرداخت می کند. پس از پایان قرارداد مالکیت تجهیزات نصب شده را به دست می آورد. قراردادهای بیع متقابل قرارداد بیع متقابل از چندین قرارداد تشکیل می شود که مجموع آنها یک قرارداد را به وجود می آورد. دراین نوع قرارداد،شرکت سرمایه گذارخارجی کلیه وجوه سرمایه گذاری،نصب تجهیزات و راه اندازی و انتقال تکنولوژی را برعهده می گیرد. و پس از راه اندازی به کشور میزبان واگذار می کند.بازگشت سرمایه و سود سرمایه از طریق فروش محصولات و خدمات به دست می آید. در این شکل از عقود ملاحظات حقوقی به صورت ویژه می بایست لحاظ گردد.معمولا ًمباحث حاکمیت قوانین ،روابط ارزی فی ما بین،اعمال حق کنترل،نظارت فنی،مالی و موارد مشابه به نحو برجسته در قرارداد قید می گردد. طبق تقسیم بندی های انجام شده می توان موارد زیر را به عنوان مهمترین نوع قراردادهای پرداخت و در واقع,روشهای پرداخت در قراردادها نام برد: 1) قراردادهای قیمت ثابت الف) قراردادهای قیمت مقطوع ب) قراردادهای قیمت واحد یا فهرست بهایی 2) قراردادهای اضافه بر هزینه الف) قراردادهای هزینه به علاوه درصد ثابت ب) قراردادهای هزینه به علاوه حق الزحمه ثابت ج) قراردادهای هزینه به علاوه درصد متغیر د) قراردادهای برآورد مطلوب یا هزینه هدف ز) قراردادهای با حداکثر هزینه تضمین شده قرارداد قیمت مقطوع،قراردادی است که بر پایه آن، پیمانکار فقط یک قیمت برای همه کارها و خدمات لازم اعلام می کند. و در واقع، در قرارداد قیمت بر اساس برآورد کلی که قرارداد با قیمت ثابت نیز نامیده می شود. یک قیمت کلی با توجه به مشخصات و ابعاد کامل و نوع کار قبل از انجام تشریفات موافقتنامه برآورد و مشخص می گردد. و کار به صورت کلی و یک جا با قیمت تعیین شده به پیمانکار واگذار می شود. معمولاًاین روش در ساختار کلید در دست مورد استفاده قرار می گیرد. به طور معمول این گونه قراردادها در موارد ذیل منعقد می شود: در مقایسه با قرارداد قیمت مقطوع,قرارداد فهرست بهایی در رویارویی با اختلاف اندازه و مقدار کار در خلال ساخت و ساز مقداری انعطاف پذیری دارد. پیشنهاد قرارداد در این روش شامل فهرستی از کلیه اجزای کاری تعریف شده برای پرداخت است . قیمت کل با ضرب قیمت واحد در مقدار راهنما محاسبه می شود .در قراردادهای قیمت واحد، پرداخت مبتنی بر اندازه گیری دقیق مقادیر در محل کارگاه است. این اندازه گیری ها,اساس شکل پرداخت به پیمانکار را تشکیل می دهند. چنانچه پیمانکاری که بر اساس فهرست بهاء، قرارداد منعقد می نماید بعداً نسبت به شرح قیمت های مشخص شده در فهرست بها و یا صحت آن ادعایی داشته و یا اظهار بی اطلاعی و در خواست هر گونه اقدامی برای تغییر قیمت و یا شرح قیمت نماید برای کارفرما قابل قبول نخواهد بود. در صورتی که شرح قیمت ها برای هر یک از طرفین قرارداد روشن نباشد، در این خصوص موضوع از سازمان مدیریت برنامه ریزی استعلام و نظر آن سازمان در مورد شرح قیمت ملاک عمل قرار می گیرد. قراردادهای اضافه بر هزینه قراردادی است که بر اساس آن پرداخت به پیمانکار برای بیش تر مخارج مستقیم مربوط به یک پروژه معین به علاوه فوق العاده ، برای سود و بالا سری، انجام میگیرد. معمول است که این فوق العاده برای درصدی از هزینه ها باشد. اگر فوق العاده برای بالا سری و سود قابل قبول و منطقی باشد پیمانکار اصولا مطمئن خواهد بود که ضرر نمی کند. به طور کلی این گونه قراردادها وقتی به کار می روند که برآورد دقیق هزینه های واقعی پروژه یا قسمت هایی به طور دقیق مجسم کرد پیش بیاید. مهم ترین نکات این قراردادعبارتند از: قرارداد هزینه به علاوه حق الزحمه ثابت نوعی از پیمان های باز پرداخت هزینه است. که در آن پیمانکار حق الزحمه ای مقطوع که با مذاکره تعیین می شود دریافت می کند. مبلغ حق الزحمه مقطوع بوده و به هزینه های واقعی ارتباطی نخواهد داشت .البته ممکن است طبق پیمان، به علت تغییر در کاری که باید انجام شود تغییر کند. این نوع پیمان برای کارهایی به کار گرفته می شود که ممکن است در صورت استفاده از پیمانی غیر از این نوع پیمان ریسک زیادی متوجه پیمانکار شود. ولی باعث می شود که پیمانکار انگیزه ی کمی برای کنترل هزینه ها داشته باشد. روش دیگر پرداخت هزینه به علاوه درصدی از هزینه ها تا سقف حداکثری تضمین شده است .در این نوع قرارداد، کارفرما فرض می کند که کل هزینه یک پروژه از مبلغ مقرری تجاوز نمی کند. و اگر هزینه از این مقدار مقرر تجاوز کرد، پیمانکار آن هزینه ها را خواهد پرداخت. پیمان با مبلغ مقطوع انگیزش، دارای مبلغ مقطوع با امکان تغییر سود و به تبع آن تغییر مبلغ نهایی پیمان می باشد. این تغییر بر پایه فرمولی که در پیمان مشخص شده است اعمال می شود. و در آن، هزینه کل نهایی واقعی (مورد قبول کارفرما) و هزینه کل هدف (تعیین شده در پیمان) دخالت دارند. برای مبلغ نهایی پیمان، سقفی به صورت مذاکره ای در ابتدای کار در نظر گرفته می شود. این نوع پیمان معمولاًدر زمانی به کار گرفته می شود که شرح موضوع کار در دسترس است. ولی برخی موضوعات هنوز به صورت باز باقی مانده اند که باید تعیین تکلیف شوند. قرارداد پیمان خدمات مشاوره قرارداد پیمان خدمات نظارتی قرارداد پیمان خدمات مدیریت قرارداد خدمات پیمانکاری قرارداد پیمان با نرخ مترمربع قرارداد پیمان کارهای امانی(پیمان مدیریت) قرارداد تامین کالا قرارداد خرید و فروش قرارداد عقود معین قرارداد امور خدماتی قرارداد استعلامی قرارداد مزایده ایی 1-اعتبارات کمک دارایی های سرمایه ایی 2-اعتبارات هزینه ایی تامین مالی سازمانی یا شرکتی (بنگاه محور) تامین مالی پروژه ایی(پروژه محور) موسسه حقوقی بین المللی دادپویان حامی با بیش از یک دهه تجربه در زمینه وکالت دعاوی پیمانکاری آماده پاسخگویی به سوالات و ارائه جلسات مشاوره حقوقی می باشد.
قرارداد پیمانکاری و کاربرد انواع قراردادهای پیمانکاری
قرارداد پیمانکاری چگونه قراردادی می باشد؟
انواع قراردادهای پیمانکاری
انواع قراردادهای پیمانکاری بر اساس روش های اجرای پروژه های پیمانکاری
روش تک عاملی
روش دوعاملی
روش سه عاملی
روش چهار عاملی
روش طرح و ساخت
روش طراحی،تدارکات،ساخت(epc)
قراردادهای EC
قراردادهای EP
قراردادهای PC
قراردادهای EPCF
قرارداد پیمانکاری خرید خدمات تخصصی(یکپارچه)
روش ساخت و بهره برداری و انتقال(BOT)
قراردادهای مبتنی بر کارایی انرژی (ESCO)
انواع قراردادهای پیمانکاری از نظر روش های پرداخت
1- قراردادهای قیمت مقطوع
2- قراردادهای قیمت واحد یا فهرست بهایی
3-قراردادهای اضافه بر هزینه
الف) قراردادهای هزینه به علاوه درصد ثابت
ب)قرارداد هزینه به علاوه حق الزحمه ثابت
ج) پرداخت به علاوه درصدی از هزینه ها تا سقف حداکثری تضمین شده
د) پرداخت هزینه به علاوه درصد متغیر انگیزش
قراردادهای پیمانکاری براساس شرایط عمومی پیمان
قرارداد پیمانکاری براساس احتساب حق بیمه
قرارداد پیمانکاری براساس مقررات جاری
قرارداد پیمانکاری بر اساس روش های تامین مالی
روش های تامین مالی قرارداد های پیمانکاری بر حسب مرجع تامین کننده منابع
بخش دولتی:
بخش خصوصی
بخش عمومی(سهام،اوراق مشارکت و…)
مشارکت بخش دولتی و خصوصی (قراردادهای (ppp
سرمایه گذاری خارجی
روش تامین مالی قرارداد های پیمانکاری از طریق سازمانی یا پروژه ایی
روش تامین مالی قراردادهای پیمانکاری از طریق استقراض(تسهیلات)
روش تامین مالی قراردادهای پیمانکاری از طریق بازار پولی و سرمایه ایی
روش تامین مالی به صورت سازمان یافته
روش تامین مالی با ترکیب منابع تامین مالی
روش تامین مالی به صورت بیع متقابل
روش تامین مالی از طریق قراردادهای خدمات تخصصی((bot
روش تامین مالی از طریق سرمایه گذاری مشترک( (j.v
روش تامین مالی از طریق کنسرسیوم
روش تامین مالی به صورت سندیکایی
2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
سلام خدمت شما و همه همکاران: بنده قرارداد پیمانکاری با یه شرکت بستم برای اینکه پروژه از لیست کاری من خارج گردد چند درصد پروژه باید انجام شده باشد؟
به استناد فرم پیوست بخشنامه شماره 100/26336 مورخ 1378 قرارداد هایی که بیش از90 درصد پیشرفت فیزیکی داشته باشند از ظرفیت پیمانکار یا مشاور خارج می گردد.