قرارداد یا عقد بدین معنی است که دو اراده در جهت ایجاد یک اثر حقوقی توافق کنند. واژه هایی چون توافق نامه، تفاهم نامه و … هم وجود دارند که گاهی به جای قرارداد به کار می روند. جدای از تفاوت های این موارد چیزی که باید بدان توجه کرد این است که عنوان سند تاثیری در تعهدات موجود در آن ندارد. در مسائل مربوط به استارت آپ ها به اقتضای مراوده هایی که بین سهامداران یا بنیان گذاران و … وجود دارد قراردادها و توافق نامه هایی منعقد می شود که در این مقاله به بررسی آنها می پردازیم.

توافق نامه سهامداران

در شرایطی که دو طرف قصد تعهداتی معمولاً غیرمالی را در راستای همکاری داشته باشند همچون توافقات مربوط به محرمانگی یا توافقات میان سهامداران از توافق نامه استفاده می شود.

توافق نامه سهامداران توافقی است میان همه سهامداران استارت آپ که در بدو ثبت شرکت منعقد می گردد. توافق نامه مذکور معمولاً محرمانه بوده و به صورت عمومی منتشر نمی شود ولی در تنظیم روابط سهامداران و حل اختلاف فی مابین آنها از انعطاف برخوردار است و طرفین می توانند برای حل اختلافاتی که ممکن است در آینده حادث شود راه حل هایی در سند مذکور پیش بینی نمایند.

• مسائلی که باید در توافق نامه سهامداران لحاظ شود.

الف) مقدمه

در ابتدای توافق نامه باید مقدمه ای مشتمل بر این موضوع آورده شود که توافق نامه بین سهامداران چه شخصیت حقوقی قرار است منعقد شود و مشخصات سهامداران که طرفین توافق هستند در آن مقدمه قید شود.

ب) تعاریف

بعد از مقدمه به شرح فوق بایستی اصطلاحات تخصصی که در توافق سهامداران ذکر می شود تعریف گردد چرا که در صورت عدم تعریف  این اصطلاحات، واژه های مذکور بر معانی عرفی تفسیر می شوند که ممکن است در توافق صورت گرفته مفهوم دیگری در نظر بوده باشد.

پ) مدت توافق

بهد از ان نسبت به مدت توافق نیز می توان تعیین تکلیف کرد البته عدم تعیین تکلیف در این خصوص توافق مذکور را بی اعتبار نمی کند بلکه در این صورت توافق مذکور از زمان انعقاد شروع و تا زمان انحلال شرکت یا تحقق توافق جدید معتبر خواهد بود.

ت) انواع سهام

از جمله موارد مهمی که باید در توافق نامه سهامداران مدنظر قرار داد انواع سهامی است که در شرکت در نظر گرفته می شود اعم از سهام ممتاز، عادی بی نام و با نام و برنامه سهام تشویقی.

منظور از سهام تشویقی آن است که کارآفرینان سهمی را در نظر می گیرند تا برای ایجاد انگیزه در مشاوران و کارمندان به آنها اعطا شود.

دارندگان حق اولویت در خرید سهام و تصمیم گیری در مورد نحوه فروش نیز از مواردی است که باید در توافق نامه قید شود.

ث) محرمانگی

در توافق نامه بین سهامداران باید ماده ای لحاظ گردد که به موجب آن سهامداران متعهد شوند که بدون مجوز هیئت مدیره، به طور مستقیم به کسب و کار یا تجارتی که با کسب و کار شرکت در رقابت باشد نپردازند.

• اختلاف در توافق نامه بین سهامداران در استارت آپ

طبیعی است که در هر توافقی احتمال بروز اختلاف هم در تفسیر توافق و هم در اجرای آن محتمل است لذا باید پیش بینی های لازم در این خصوص صورت گیرد و آن عبارت است از تعیین یک مرجع برای داوری میان طرفین اختلاف تا از لزوم رجوع به مراجع قضایی و صرف وقت و هزینه بیشتر جلوگیری شود.

قرارداد سرمایه گذاری در استارت آپ

از آن جایی که کارآفرینان دارای سرمایه مالی نیستند و فکر و ایده و تخصص آنها سرمایه این افراد محسوب می شود نیاز است که برای جذب سرمایه گذار و منابع مالی اقدام شود.

• روش های جذب سرمایه گذار در استارت آپ

استارت آپ ها به عنوان شرکت هایی ایده محور در مراحل ابتدایی رشد و تکامل خود به دو روش می توانند سرمایه مدنظر خود را جذب کنند.

اول از طریق مراجعه شرکت های سرمایه گذار ریسک پذیر که در زمینه سرمایه گذاری در کسب و کارهای نو پا اقدام می کنند دوم از طریق سنتی و مراجعه به افراد سرمایه دار و ترغیب آنها به سرمایه گذاری. در هر دو این حالت ها سرمایه گذار در صورتی حاضر به سرمایه گذاری می شود که تیم کارآفرین شرایط و تعهداتی که در مقابل سرمایه گذاری درخواست می شود قبول نمایند. که این شرایط در قالب یک قرارداد سرمایه گذاری و شرایط نامساوی تنظیم می شود.

• مواردی که در قرارداد سرمایه گذاری استارت آپ باید لحاظ شود.

در بدو امر چیزی که سرمایه گذار را ترغیب می کند اطلاع دقیق از هویت اعضای تیم کارآفرین است. لذا موردی که بایستی در قرارداد سرمایه گذاری مدنظر قرار بگیرد هویت اعضای تیم کارآفرین و ساختار سهام شرکت است.

در گام دوم باید شرایطی که استارت آپ برای دریافت سرمایه باید رعایت کند شرح داده شود و بعد از اشاره به این شرایط نحوه سرمایه گذاری و تزریق سرمایه به استارت آپ باید تبیین گردد.

ساختار شرکت در دوران پس از سرمایه گذاری نیز باید در همین قرارداد ذکر شود مواردی از قبیل نحوه رای گیری و حق رای سرمایه گذار تا ترکیب هیات مدیره از جمله مواردی است که در قرارداد باید ذکر گردد.

قید محرمانگی و مسئله عدم رقابت با استارت آپ نیز می بایستی در قرارداد سرمایه گذاری ذکر شود. این تعهد دو جانبه بوده و بایستی از سوی طرفین قرارداد رعایت شود.

قرارداد عدم افشا در استارت آپ ها

در اغلب قراردادها بحث عدم افشا یا محرمانگی مسئله ای است ضروری که همیشه مدنظر طرفین قرار می گرفته است. در بسیاری از موارد صرفاً اطلاعات کتبی مبادله شده (اعم از فیزیکی و الکترونیکی) محرمانه تلقی می شود مگر آن که خلاف مسئله تشریح شده باشد. در این قرارداد نیز مثل قرارداد بین سهامداران در ابتدا طرفین قرارداد و تعاریف تخصصی بیان می شود و سپس به تعهدات مبنی بر ممنوعیت افشای اطلاعات مختص استارت آپ اشاره می گردد و در آخر نیز ضمانت اجرای عدم رعایت مفاد قرارداد و  جبرا ن خسارت وارده بیان می شود.

در قراردادهای عدم افشایی که فی مابین استارت آپ و کارمندانش یا با سرمایه گذار منعقد می شود قید عدم استفاده از اطلاعات استارت آپ در جهت منافع شخصی یا راه اندازی کسب و کاری رقیب ضروری است تا امکان سوء استفاده از اطلاعاتی که به نوعی سرمایه اصلی و معنوی شرکت است را به حداقل برساند.

قرارداد کار در حقوق استارت آپ ها

از جمله متداول ترین قراردادهایی که در استارت آپ ها منعقد می شود قرارداد کار میان استارت آپ و کارکنان آن است که  در آن شرایط همکاری تعیین می گردد.

نکته ای که در خصوص قراردادهای کار بایستی در نظر گرفت این است که قراردادهای مذکور باید طبق قانون کار منعقد شود و بر این اساس شرایط حداقلی که در قانون در خصوص ساعات کار، مرخصی و حقوق و مزایا عنوان شده در تنظیم قراردادهای  استارت آپ بایستی رعایت شود. از آن جایی که فرض بر نابرابری میان طرفین در رابطه کارگر و کارفرمایی است، نهادهای مربوطه در حل اختلاف بین کارگر و کارفرما که اصولاً هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف اداره کار خواهد بود، قرارداد کار را در مواردی که مبهم بوده و نیاز به تفسیر داشته باشد به نفع کارگر تفسیر می نمایند. لذا تنظیم قرارداد کار شفاف و بدون ابهام برای  استارت آپ ها ضروری است و نیاز است در ابتدای امر نسبت به تنظیم چنین قراردادی اقدام شود.

اشتراک گذاری: