کانون نهاد های سرمایه گذاری ایران نقش ویژه ای در زمینه حل اختلافات در بازار سرمایه کشور بر عهده دارد. سازش در کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران باید از طریق هیاتی ویژه با طی روندی مشخص، اعمال گردد.

هیئت سازش و رسیدگی به تخلف

هیات سازش و رسیدگی به تخلف یکی از ارکان کانون نهادهای سرمایه گذاری است که به منظور رسیدگی، اظهار نظر و ایجاد سازش در پرونده های اختلافات حرفه ای بین اعضا و سایر اشخاص ناشی از فعالیت حرفه ای آن ها و تخلفات حرفه ای اعضای کانون و شکایت از آن ها ، یا سایر موضوعاتی که ممکن است  از طرف هیات مدیره کانون به هیئت سازش و رسیدگی به تخلف احاله شود، تشکیل می شود.

با این وصف، صلاحیت هیات مزبور نسبت به نهاد همتای خود در کانون کارگزاران یعنی کمیته سازش کانون کارگزاران از حیث موضوعی وسعت بیشتری دارد و علاوه بر رسیدگی به اختلافات ، شامل بررسی و تصمیم گیری درمورد تخلفات حرفه ای اعضای کانون نیز می شود. حتی تمایل تدوین کنندگان اساسنامه کانون نهاد های سرمایه گذاری به وسعت بخشیدن به صلاحیت هیات سازش و رسیدگی به تخلفات تا آنجا بوده است که با گنجاندن عبارت “سایر موضاعاتی که از طرف هیئت مدیره به هیئت مذکور احاله شود” حیطه وظایف و صلاحیت های این هیات را تا حدود زیادی منعطف نگاه داشته اند.

روند تلاش برای سازش در کانون نهادهای سرمایه گذاری

برخلاف روند تلاش برای سازش نزد کمیته سازش کانون کارگزاران ، اساسنامه کانون نهادهای سرمایه گذاری کانون را ملزم به  انجام مکاتبه میان طرفین اختلاف پیش از آغاز رسمی تلاش برای سازش، نکرده است؛ مکاتبه ای که می تواند در رفع سو تفاهم های احتمالی و کاهش هزینه ها بسیار کارآمد باشد و خواهان از انتظار برای فرا رسیدن نوبت رسیدگی در کانون معاف کند.

مرحله اول: بند ۱ ماده ۳۶  اساسنامه کانون نهادهای سرمایه گذاری وصول پرونده اختلاف توسط هیئت سازش و رسیدگی به تخلفات را اولین مرحله اقدام این هیئت در راستای حل اختلاف ارجاعی بر شمرده است که با این عمل هیئت سازش و رسیدگی به تخلفات در واقع  صلاحیت خویش درمورد پرونده ارجاعی را بررسی می کند و این امر از جمله اختیارات هیئت مذکور محسوب می گردد.

مرحله دوم : مطابق بند۲ ماده ۳۶ اساسنامه، کانون هیئت سازش و رسیدگی به تخلفات در دومین مرحله از اقدامات خود، پس از اطمینان از وجود صلاحیت لازم برای دخالت در پرونده ارجاعی ، از غیر ذی نفع بودن اعضای هیئت اطمینان حاصل می کند.

مرحله سوم: بند ۳ ماده ۳۶ اساسنامه کانون، سومین و آخرین مرحله از اقدامات مقدماتی هیئت را تشخیص لزوم انتخاب افراد خبره بر اساس تخصص های مربوط به پرونده ارجاعی دانسته است، امری که دلالت بر استفاده از نظرات کارشناسانه در موارد لازم دارد.

نتیجه تلاش برای سازش و آثار آن

برگزاری جلسات تلاش برای سازش به منظور حصول سازش میان طرفین اختلاف و پایان نزاع میان آن دو است اما طبیعی است که این جلسات ، همیشه چنین نتیجه ای را به دست نمی دهد. در هر حال، نتیجه نهایی هر چه باشد در اسنادی منعکس و آثاری بر آن مترتب می شود.

الف. حصول سازش میان اطراف اختلاف

ممکن است تلاش هایی که برای رفع اختلاف صورت می گیرد موثر واقع شود و طرفین اختلاف ، نزاعشان را به سازش خاتمه دهند. اساسنامه کانون نهادهای سرمایه گذاری برای چنین فرضی پیش بینی ویژه ای نکرده است و بر خلاف موارد ناسازگاری طرفین اختلاف و عدم توفیقشان در دستیابی به سازش، هیات را موظف به صدور گواهی سازش ننموده است. اما این به آن معنی نیست که برای سازش مذکور ، تنظیم هیچ سندی از سوی هیئت لازم نیست ، سازش طرفین موجب می شود تا هیئت، روند رسیدگی و تلاش برای سازش را به موجب تصمیمی منطقا مدلل ، خاتمه داده و آن طور که تبصره ۲ ماده ۳۶ اساسنامه کانون مقرر کرده است تصمیمات هیات سازش و رسیدگی به تخلفات در صورت جلسه هایی منعکس و به امضای اعضای حاضر در جلسه خواهد برسد.  چنین صورت جلسه ای که به دلیل سازش طرفین، خاتمه رسیدگی را نزد هیئت سازش و رسیدگی به اختلافات اعلام می دارد، سندی است رسمی که در اثبات وقوع سازش قابل استناد است؛ هرچند که میزان کارایی آن تا حدود زیادی وابسته به شم حقوقی تنظیم کنندگان آن می باشد، شایسته است که اعضای هیئت، علاوه بر اشاره به حصول سازش، آن چه را برای تشخیص مراتب و محتوای قرارداد سازش لازم است نیز در صورت مجلس پایانی بگنجانند و حتی المقدور به امضای طرفین نیز برسانند. در غیر این صورت، اگرچه صورت مجلس هیات، اصل حصول سازش را میان طرفین اثبات می کند و امکان طرح دعوی را در هیات داوری موضوع قانون بازار از بین می برد اما در اثبات مفاد پیمان کارایی نخواهد داشت.

ب. عدم حصول سازش

در برخی موارد، علی رغم تمامی تلاش هایی که برای برقراری سازش میان طرفین اختلاف به کار بسته می شود، حسب تشخیص اعضای کمیته سازش و رسیدگی به تخلفات ، دستیابی به سازش ناممکن جلوه می کند. در چنین هیات مزبور موظف به صدور گواهی عدم سازش می باشد. اساسنامه کانون نهادهای سرمایه گذاری از محتوای این گواهی سخنی به میان نیاورده است؛ اما درج مواردی که برای تشخیص طرفین و موضوع اختلاف و ناکامی تلاش های انجام شده برای حصول سازش لازم است، ضروری می باشد.

صدور این گواهی، راه را برای طرح دعوا توسط خواهان در هیئت داوری هموار کرده و حل اختلاف را وارد مرحله جدیدی می نماید. طبق تبصره ۱ ماده ۳۶ اساسنامه کانون نهادهای سرمایه گذاری :(در صورت عدم حصول سازش ، هیات سازش و رسیدگی به تخلفات موظف است گواهی عدم سازش صادر کرده و مراتب امر را به هیات داوری سبا ( سازمان بورس و اوراق بهادار )‌اطلاع دهد تا اقدام مقتضی صورت پذیرد.

اشتراک گذاری: