دارنده گواهی نامه ثبت اختراع در صورتی که تمایل داشته باشد می تواند اجازه بهره برداری از اختراع خود را در اختیار دیگری قرار دهد بدون اینکه مالکیت آن را انتقال داده باشد. انتقال حق بهره برداری برای مدت مشخص و معین و به صورت قراردادی است که بین مخترع و دیگری بسته می شود. و به موجب این قرارداد مخترع ، دیگری را مجاز می کند که برای مدت مشخص از اختراع او بهره برداری کند و سود مخترع را هم پرداخت کند .این امر به مخترع این امکان را می دهد که از این طریق بتواند درآمد خوبی را هم از آن خود کند، مخصوصا در زمانی که مخترع قدرت تبلیغ و بهره برداری از کالای خود را به هر طریقی نداشته باشد.

انتقال حق بهره برداری باید در قرارداد قید شود و این قرارداد باید به صورت کامل و دقیق تدوین شود تا حقوق مخترع ضایع نگردد .فلذا بهتر است در انعقاد اینگونه قراردادها که حتی کلمه ای می تواند با اهمیت باشد حتما از وکلای دادگستری صاحب تجربه مدد گرفت و قرارداد را منعقد کرد.

چرا که موارد بی شماری در قرارداد باید لحاظ شود از جمله حق امتیاز که این حق امتیاز می تواند در برابر فروش هر واحد یا بر اساس فروش خالص و … باشد.

در برخی موارد هم نرخ معینی در برخی از صنایع خاص وجود دارد که می توان به آن ها مراجعه نمود.

همچنین در قراردادهای منعقده بین صاحب گواهینامه حق اختراع و دیگری باید همه مولفه ها و شرایط همچون مدت اجازه ، محل ، زمان ، طریقه بهره برداری و … لحاظ شود تا اینگونه از هرگونه اختلافی در آینده جلوگیری شود.و این موارد در مواقعی که انتقال دهنده یا انتقال گیرنده خارجی باشد بیشتر نمود پیدا می کند.

و نکته قابل توجه دیگر این است که گاهی به موجب قرارداد از فردی که حق بهره برداری را خواستار است حقوقی را می گیرند و به عبارت دیگر می توان گفت میزان بهره برداری را به وضوح روشن می کنند.

با توجه به قراردادی که با متقاضی حق بهره برداری منعقد می شود، نوع بهره برداری می تواند به اشکال مختلفی باشد. که این اشکال را با امعان نظر از وکیل با تجربه در انعقاد چنین قراردادهایی توضیح می دهیم.

وکیل دادگستری بیان می دارد : اجازه بهره برداری از حق اختراع می تواند به صورت استفاده غیرانحصاری باشد. یعنی بدین صورت که مخترع حق استفاده را به افراد متعددی اعطا کند وهمه آن ها بتوانند استفاده کنند و خود مخترع نیز بتوانند از اختراع خود حتی در زمان انتقال بهره برداری کند.

وکیل حاضر ادامه می دهد: و مورد دیگری که در ارجاعات به وفور با آن ها برخورد می کنیم ، اجازه بهره برداری به صورت انحصاری است .که در این صورت اجازه بهره برداری فقط به فرد خاصی داده می شود و دیگر حتی خود مخترع هم نمی تواند از آن استفاده کند.

و اما مورد دیگری که گاها با مورد دوم اشتباه گرفته می شود اجازه استفاده انفرادی است . این نوع واگذاری هم همچون موردی است که اجازه انحصاری است و فقط متقاضی می تواند از حق مزبور استفاده کند اما برخلاف مورد اول که مخترع دیگر مجاز به استفاده نبود در اجازه استفاده انفرادی ، مخترع هم چنان مجاز به استفاده می باشد.

وکیل پایه یک دادگستری کلام خود را اینگونه خاتمه می دهد: آخرین نوع اجازه بهره برداری، اجازه بهره برداری نسبتا انحصاری است. در این مورد برخی از حقوق ناشی از اختراع ثبت شده به صورت انحصاری و برخی به صورت انفرادی یا غیر انحصاری تفویض می شود.

گاها دیده می شود که اجازه بهره برداری به صورت متقابل بین دو شرکت برقرار می شود. در این صورت هر دو شرکت در قرارداد خود نوع و شرایط را ذکر می کند و از اختراع یکدیگر در صنعت خود استفاده می کنند.

البته نکته حائز اهمیت که در ماده ۵۰ قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری هم به آن ها اشاره شده است :

« هرگونه قرارداد اجازه بهره برداری از اختراع و طرح های صنعتی ثبت شده ، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آن ها به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شود.اداره مالکیت صنعتی، مفاد قرارداد به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره برداری را ثبت و آگهی می کند. تاثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است »

همان طورکه ماده هم بیان کرده است بعد از اینکه مخترع اجازه بهره برداری را صادر کند ممکن است قراردادی بین طرفین منعقد گردد و یا اینکه طرفین با اظهارنامه خواهان این حق شوند. که در این صورت قرارداد اجازه بهره برداری و یا اظهارنامه مربوطه باید به اداره مالکیت صنعتی تسلیم شود و پس از ثبت باید آگهی گردد.لذا در صورتی که قرارداد اجازه بهره برداری بدون مراتب ماده ۵۰ منعقد گردد فاقد اعتبار است و قانون از آن حمایت نمی کند. فلذا لازم است قبل از واگذاری هرگونه حقی و یا گرفتن حق بهره برداری از چنین حقوقی حتما به مراتب قانونی آن اشراف داشته باشید و در این زمینه مشورت های لازم و ضروری را هم فراموش نکنید.

اشتراک گذاری: