ابطال ثبت واقعه فوت

ابطال ثبت واقعه فوت غالبا زمانی مطرح می‌ گردد که ثبت واقعه فوت به دلیل صدور حکم فوت فرضی، انجام شده باشد. در صورتی که واقعه ثبت فوت و یا حکم فوت فرضی صادر گردد، می توان به ثبت واقعه ی فوت، اعتراض کرد و ثبت واقعه فوت را باطل نمود.

نحوه ابطال ثبت واقعه فوت

واقعه فوت حقیقی شخص متوفی، باید به تصدیق و گواهی پزشک و در صورت عدم وجود پزشک توسط دو نفر شاهد، تصدیق گردد.

در مواد ۱۰۲۰ و۱۰۲۱ و۱۰۲۲ قانون مدنی محکمه زمانی می‌تواند حکم موت فرضی غایب را صادر نماید که در یکی از جراید محل و یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار تهران اعلانی در سه دفعه متوالی هرکدام به فاصله یک ماه منتشر نموده و اشخاصی را که ممکن است از غایب خبری داشته باشند دعوت نماید چنانچه یک سال از تاریخ اولین اعلان بگذرد و حیات غایب ثابت نشود حکم موت فرضی او داده می‌شود.

در موارد فوق دادگاه حکم موت فرضی شخص غایب مفقودالاثر را صادر می‌کند که البته این امر هم مستلزم آگهی در روزنامه و رعایت مواد قانونی است.

حال چنانچه غایب مفقودالاثر بازگردد و معلوم شود که فوت نشده، ابطال ثبت واقعه فوت را باید از دادگاه درخواست نمود.

بنا به ماده ۳۰ قانون ثبت احوال مدرک ثبت فوت فرضی غائب مفقودالاثر حکم قطعی دادگاه است برای ثبت واقعه فوت اگر حکم فوت فرضی صادر شده باشد، ملاک، حکم قطعی دادگاه می باشد که مدیران دفتر دادگاه مکلف به ارسال یک نسخه از رای قطعی طی نامه رسمی به ثبت احوال محل هستند.

چنانچه شخصی بر خلاف واقع، فوت دیگری را اعلام نماید، آن شخص یا هر ذینفعی می تواند به دادگاه دادخواست ابطال ثبت واقعه فوت را تقدیم نماید.

مدارکی که برای طرح دعوای ابطال ثبت واقعه فوت مورد نیاز است

  • تصویر مصدق شناسنامه
  • تصویر مصدق گواهی فوت
  • مدارک هویتی

در صورت عدم وجود مدارک اختیاری فوق می توانید یکی از دلایل ذیل را ارائه نمایید:

  • استماع شهادت شهود و مطلعین
  • معاینه محلی
  • درخواست جلب نظر کارشناس
  • درخواست استعلام
  • شماره پرونده استنادی
  • سایر دلایل و مستندات

دادگاه صالح به رسیدگی در دعوای ابطال ثبت واقعه فوت

بر اساس رای وحدت رویه شماره ۵۱۲ مورخ ۰۷/۰۹/۱۳۶۷ هیات عمومی دیوان عالی کشور، رسیدگی به دعوای ابطال ثبت واقعه فوت و رفع آثار آن در صلاحیت دادگاه‌های عمومی حقوقی قرار گرفته و از شمول موارد در صلاحیت هیات حل اختلاف ثبت احوال خارج می باشد.

بنابراین دعوی مذکور علاوه بر این که متضمن آثار حقوقی می‌باشد از شمول ماده ۳ قانون ثبت احوال‌ مصوب تیرماه ۱۳۵۵ خارج و رسیدگی به دعوی مزبور در صلاحیت دادگاه های عمومی دادگستری محلی که حکم فوت فرضی را صادر نموده است می باشد.

بنا به رای وحدت رویه شماره ۷۳۲ ۱۹/ ۱/ ۱۳۹۳ هیأت عمومی دیوان عالی کشور

مطابق ماده ۹۵۶ قانون مدنی اهلیت برای دارا بودن حقوق، با زنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او تمام می‌شود، لذا در صورت نامعلوم بودن تاریخ واقعه فوت یا ادعای خلاف آن، با توجه به آثار حقوقی مترتب بر واقعه فوت، مثل بقاء و زوال اهلیت و حقوق قانونی و وراثت، تعیین یا تغییر آن محتاج به رسیدگی قضایی و احراز واقع است و این امر از صلاحیت هیأت حل اختلاف موضوع ماده سوم اصلاحی قانون ثبت احوال خارج و در صلاحیت دادگاه‌های عمومی حقوقی است.

اشخاص زیر مکلف به اعلام واقعه وفات هستند :

  • نزدیکترین خویشاوند متوفی یا هر شخصی که در موقع وفات حاضر بوده است با ارائه مدرک شناسائی
  • مأموران انتظامی متصدی یا صاحب مکانی که وفات در آن رخ داده است
  • متصدیان گورستانه
  • مقامات قضایی و نظامی
  • گروههای امدادی

گواهی فوت به هر شخص که درخواست کند داده می شود. درخصوص دعوای ابطال ثبت واقعه فوت چنانچه نیاز به مشاوره حقوقی داشته باشید می توانید با وکلای باتجربه در دفتر حقوقی بین المللی دادپویان حامی با ده سال سابقه فعالیت تماس حاصل فرمایید و از خدمات حقوقی و دریافت مشاوره حضوری و غیر حضوری امور حسبی بهره مند گردید.

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

15 − شش =