شرکت های دانش بنیان ،شرکت یا موسسه خصوصی و یا تعاونی است که به منظور هم افزائی علم و ثروت ، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوریهای برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود.
انواع شرکت های دانش بنیان
شرکتهایی که فقط اعضاء هیأت علمی مالک آن هستند : این شرکتها در صورتی که سهام دانشگاه کمتر از 50 درصد باشد . شرکت دانش بنیان ، شرکتی خصوصی محسوب می شود. که باید تابع قانون تجارت باشد و در اداره ثبت شرکتها ثبت شود.
شرکتهایی که دانشگاهها نیز در آن مالکیت دارند : در این شرکتها چنانچه ،سهام دانشگاه 50 درصد یا بیشتر باشد، شرکت دانش بنیان شرکتی دولتی محسوب می شود.
امتیازات شرکتهای دانش بنیان
براساس ماده 77 لایحه بودجه سال 1392 و ماده 22 قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت، اعضاء هیأت علمی آموزشی و پژوهشی شاغل در سمتهای آموزشی و پژوهشی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی با اطلاع مدیریت دانشگاه برای دارا بودن سهام یا سهم الشرکه و عضویت در هیأت مدیره شرکتهای دانش بنیان مشمول قانون راجع به منع مداخله وزراء و نمایندگان مجلسین و کارمندان در معاملات دولتی و کشوری مصوب دیماه 1337 نمی باشند.
لازم به ذکر است …
به موجب ماده 17 قانون برنامه پنجم توسعه ” دولت مجاز است به منظور توسعه و انتشار فناوری و حمایت از شرکت های دانش بنیان اقداماتی در حمایت مالی از پژوهشهای تقاضا محور مشترک دانشگاهها و موسسات آموزشی عالی، توسعه شرکتهای تجاری سازی دانش و فناوری، قراردادهای بین المللی برای انتقال دانش به داخل کشور، ایجاد و توسعه بورس ایده و بازار فناوری، حمایت از پایان نامه ها و رساله های دانشجویی و تأمین پرداخت بخشی از هزینه ثبت اختراعات و تولید دانش فنی بعمل آورد.
همچنین به موجب تبصره 4 همین ماده قانونی : اعضاء هیأت علمی می توانند با موافقت هیأت امناء دانشگاه نسبت به تشکیل موسسات و شرکتهای خصوصی دانش بنیان اقدام و یا در این موسسات و شرکتها مشارکت نمایند.
این موسسات و شرکتها برای انعقاد قرارداد پژوهشی مستقیم یا غیرمستقیم با دستگاه های اجرائی، مشمول قانون منع مداخله کارکنان در معاملات دولتی و تغییرات بعدی آن نیستند.
