در دهه ی ۱۹۸۰ شیوه های نوینی از تجارت بین کشورها رواج پیدا کرد که به طور کلی تحت عنوان (( تجارت متقابل )) دسته بندی می شوند. تجارت متقابل به معاملاتی اطلاق می شود که براساس آن، صادرکننده متعهد می شود تا علاوه بر تعهداتی که معمولا در قراردادهای صدور کالا و خدمات پذیرفته می شوند، تعهدات اضافی و متقابلی را در جهت منافع وارد کننده تقبل نماید. تعهداتی که ممکن است حتی با موضوع اصلی قرارداد سنخیت نداشته باشد. به عبارت دیگر، تعهدات عادی یک صادرکننده یا فروشنده معمولا شامل تحویل کالای خریداری شده مطابق با مشخصات قراردادی و تحویل آنها در زمان مقرر به خریدار است.چنانچه صادرکننده طبق قرارداد ملزم شود تا علاوه بر تعهدات متعارف، تعهدات اضافی دیگری را به نفع واردکننده تقبل نماید، تجارت متقابل شکل می گیرد. این تعهدات اضافی ممکن است این موارد را شامل شود: خرید متقابل کالا و خدمات از وارد کننده، انتقال فن آوری و دانش فنی به وارد کننده، کمک به وارد کننده در بازاریابی کالاهای تولیدی واردکننده، پیدا کردن مشتری برای کالاها و خدمات واردکننده، سرمایه گذاری در کشور واردکننده، تولید بعضی از کالاها در کشور واردکننده، مشارکت با واردکننده در تولید بعضی از کالاها وخدمات، همکاری تحقیقاتی با واردکننده و امثال اینها. قطعا بررسی آثار قراردادهای تجارت متقابل و نحوه ی تنظیم این نوع از قراردادها و محدودیت های قراردادی نیازمند به دانش ومهارت کافی است. دفتر حقوقی بین المللی دادپویان حامی با بهره گیری از وکلای متخصص و کارشناسان حقوقی مجرب و با سابقه در این زمینه، در ارائه خدمات حقوقی به موکلین محترم سابقه ی درخشانی داشته و آمادگی ارائه خدمات مربوط به تنظیم  قراردادهای متقابل را دارد.

قراردادهای تجارت متقابل انواع بسیار متنوعی دارند که برخی از انواع این قراردادها را می توان اینگونه فهرست کرد:

●معامله تهاتری یا پایاپای

شكلی از تجارت متقابل است كه در آن مبادله مستقیم كالاها و خدمات در ازاء كالاها و خدمات دیگر میان دو طرف و بدون مبادله پول صورت میگیرد.

●خرید متقابل (Counter- purchase)

شكلی از تجارت متقابل است كه در آن صادر كننده كالاها یا خدمات به یك كشور متقابلا كالاها یا خدماتی را میفروشد و  از همان كشور خریداری مینماید. این خرید شامل دو معامله مستقل است: قرارداد اول(در خرید متقابل) مانند قراردادهای معمولی فروش بین المللی است كه طبق آن فروشنده كالا را به خریدار تحویل میدهد و بهای آن را نقدا به یك ارز مورد توافق دریافت میدارد. قرار داد دوم مربوط به الزام فروشنده اولیه به خرید از كشور دیگر است كه معمولا كمی وسیعتر و پیچیده تر خواهد بود.

●معامله جبرانی

شكلی از تجارت متقابل خواهد بود كه در آن وارد كننده تمام یا بخشی از قیمت كالای خریداری شده را به شكل كالا به صادر كننده پرداخت می كند.

●معامله بای بك (Buy Back)

این معامله شكل دیگری از تجارت متقابل است كه در آن خرید كارخانجات ماشین آلات،تجهیزات تولیدی و یا تكنولوژی در ازاء تحویل محصولات مستقیم یا غیر مستقیم این تسهیلات به فروشنده صورت می گیرد .اصولا این قرارداد شبیه سرمایه گذاری خارجی بوده و نوعی انتقال تكنولوژی محسوب میگردد.

● معامله افست

شكلی از تجارت متقابل است كه درآن صادر كننده تجهیزات (غالبا هواپیمایی ونظامی) تعهد مینماید كه قطعات ورد استفاده در این تجهیزات یا محصولات دیگر را ازكشور وارد كننده خریداری نموده یا موجبات خریداری آنها را فراهم سازد. در این شكل نیز شرط تعهدی ضمن تعهد اصلی(مبنی بر تعهد خرید) واقع شده است.

●مبادله انتقالی

مبادله انتقالی انتقال مازاد در حسابهای تجاری مربوط به موافقتنامه های تهاتری دو جانبه است كه از طرف بستانكار این حسابها به شخص ثالث در ازاء دریافت ارز معتبر صورت میگیرد این معامله مبادله كالایی نبوده بلكه یك معامله ارزی است دلال این مبادله پس از انجام سلسله عملیات پیچیده كالا را در مقابل ارز معتبر به فروش رسانده و پس از كسر حق العمل خود باقیمانده را به طرف بستانكار تحویل می دهد.

اشتراک گذاری: