اعتبار تصرفات اشخاص در مراتع و جنگل‌ها به منظور احیای اراضی تا تاریخ ۶/۱۲/۱۳۶۵
تصرفات اشخاص در مراتع و جنگل‌ها به منظور احیای اراضی (منابع طبیعی) تا تاریخ ۶/۱۲/۱۳۶۵ از نظر قانونی معتبر است.
سؤال: در رسیدگی به اعتراضات مالکین مربوط به قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی ماده ۵۶ قانون جنگل‌ها و مراتع مصوب ۲۲/۶/۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی ملاک زمان احیای اراضی توسط مالکین زمان تصویب قانون ملی شدن جنگل‌ها (۲۷/۱۰/۱۳۴۱) می‌باشد یا اعلام دولت جمهوری اسلامی ایران (۱۶/۱۲/۱۳۶۵)؟
نظریه شماره ۴۳۳۸/۷ مورخ ۳۰/۷/۱۳۷۷
نظر به اینکه طبق نظریه شماره ۲۶۵۰ مورخ ۴/۸/۱۳۶۷ شورای نگهبان، شمول ماده ۵۵ اصلاحی قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع به تصرفات اشخاص در رژیم گذشته که اقدام به احیای مذکور نموده‌اند خلاف شرع دانسته است و متذکر شده که پس از تهیه و ابلاغ آیین‌نامه قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده ۵۶ قانون جنگل‌ها و مراتع مصوب ۲۲/۶/۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی، این ماده واحده ملاک عمل خواهد بود و در این ماده واحده هم تاریخ خلع ید اشخاص از اراضی متصرفی به بعد از ۱۶/۱۲/۱۳۶۵ موکول گردیده است و در سایر نظرات شورای نگهبان اعلام شده که هر نوع احیایی که تا تاریخ اسفند ماه ۱۳۶۵ انجام شده شرعاً موجب مالکیت است. بنابراین تاریخ لازم‌الرعایه بودن احیای اراضی (منابع طبیعی) قانوناً ۱۶/۱۲/۱۳۶۵ است و از این تاریخ تصرفات بعدی اشخاص در اراضی منابع طبیعی، ممنوع و موجب حرمت و تعقیب قانونی است. تکرار بند ۲ آیین‌نامه اجرایی قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی در تعریف از مالکین در سال ۱۳۷۳ که قبلاً به موجب رأی دیوان عدالت اداری باطل اعلام شده موجب سلب مالکیت اشخاص نشده و حقوق قانونی آنها محفوظ خواهد بود. نتیجه آنکه تاریخ احیای اراضی ۱۶/۱۲/۱۳۶۵ است نه تاریخ ۲۷/۱/۱۳۴۱ (زمان تصویب قانونی ملی شدن جنگل‌ها)
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
