خواهان دعوا شرکت(( د)) با وکالت آقای ((ن.و)) به طرفیت شرکت تضامنی ((ج.د)) و شرکاء با وکالت آقای ((ه.م)) درخواست ثبت علامت تجاری به شماره …. را از دادگاه درخواست نموده است .

وکیل خواهان در جریان دادرسی بیان نموده است که شرکت((د)) یکی از شرکت های معروف جهان و تولید کننده انواع پوشاک و مواد آرایشی و بهداشتی است که محصولات خود را با علامت تجاری …. در بسیاری از کشورهای جهان توزیع می کند از شهرت و معروفیت بالایی در جهان برخوردار می باشد خواهان بیان کرده است، شرکت ((د)) علامت تجاری خود را در بیش از صد کشور جهان به ثبت رسانیده و در تاریخ ۱۵/۹/۱۳۹۰ به موجب اظهارنامه ثبت علائم تجاری را در ایران درخواست نموده است، اما از آن جا که علامت تجاری  خوانده در ایران ثبت گردیده است ، اداره ثبت علائم تجاری از پذیرش درخواست خواهان اجتناب نموده است، بنابراین از آن جا که علامت تجاری خوانده موخر از علامت تجاری خواهان در ایران ثبت گردیده است و سبب رقابت غیرعادلانه و گمراهی و فریب مصرف کنندگان می گردد، از دادگاه تقاضای ابطال طرح صنعتی خوانده را نموده است .

وکیل خوانده  در جلسه دادرسی اظهار داشته است که علامت تجاری خوانده پیش تر از درخواست اظهارنامه خواهان به ثبت رسیده و خواهان از حق تقدم موضوع بند ج ماده ۴ کنوانسیون پاریس استفاده نکرده است، همچنین خواهان مدارکی دال بر استفاده مستمر از علامت تجاری در ایران ارائه نکرده است، لذا درخواست رد دعوا را تقضا نموده است .

دادگاه بدوی با بررسی محتویات پرونده و دفاعیات وکلای خواهان و خوانده اعلام کرده است، از آن جا که طبق مواد ۲و ۶ کنوانسیون پاریس، مالک علامت ثبت شده در هریک از کشورهای عضو کنوانسون از حمایت قانونی برخوردار است به همین سبب مالک علامت ثبت شده در سایر کشورها دارای حق تقدم می باشد و طبق ماده ۱۰ کنوانسیون پاریس ، ثبت عین علامت تجاری خواهان توسط اشخاص برای همان محصولات از مصادیق رقابت نامشروع محسوب گردیده و این مقررات برای تمام کشورها لازم الاتباع می باشد . از آن جا که کشور جمهوری اسلامی ایران نیز در سال ۱۳۳۷ به کنوانسیون پاریس ملحق گشته است ملزم به رعایت مقررات کنوانسیون می باشد .

باتوجه به این که علامت متنازع فیه عین اسم تجاری خواهان می باشداز آن جا که طبق ماده ۸ کنوانسیون پاریس علامت تجاری ثبت نشده قابل حمایت می باشد ، همچنین براساس ماده ۴۷ قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری استفاده از نام های تجاری که عرفا سبب فریب عموم مردم می گردد، غیرقانونی می باشد . علی هذا مدافعات غیرموثر وکیل خوانده را رد و ادعای خواهان را وارد تشخیص داده و به استناد مواد ۴۰،۴۱،۳۲،۴۷از قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری و مواد ۲و ۶و ۸ کنوانسیون پاریس و به استناد ماده  ۰ قانون مدنی ، حکم به ابظال علامت تجاری خوانده صادر می کند .

رای صادره ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر می باشد .

شرکت تضامننی((ج.د)) و شرکاء با وکالت آقای ((ه.م)) به طرفیت شرکت ((د)) با وکالت آقای ((ن.ط)) نسبت به دادنامه شماره … شعبه … دادگاه عمومی حقوقی اقدام به تجدیدنظرخواهی نموده است .

تجدیدنظرخواه در جلسه دادرسی بیان نموده است صرف ثبت علامت تجاری در یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، مالک علامت را از حمایت قانونی در سایر کشورهای عضو بهره مند نمی کند و براساس مفاد مواد ۶ و ۴ کنواسیون و بند ب ماده ۹ و ماده ۳۶ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری، درخواست کننده ثبت علائم تجاری تنها از حق تقدم شش ماهه برای  ثبت عین علامت در سایر کشورها برخوردار است .

دادگاه تجدیدنظر با بررسی استدلال خواهان و مطالعه لوایح ارائه شده ، اعلام نموده است ، از آن جا که تجدیدنظر خوانده به تکلیف قانونی خود به شرح مذکور عمل نکرده است دعوای او قابل استماع و پذیرش نمی باشد و دادگاه با توجه به استدلال اشاره شده قرا عدم استماع دعوی بدوی را صادر می کند .این رای قطعی است .

اشتراک گذاری: