نحوه طرح دعوا و claim قراردادی،در قراردادها از اهمیت وافری برخوردار است.چراکه، معمولا در قراردادها و مخصوصا قراردادهای تحت شرایط عمومی پیمان و دیگر شروط بین المللی، تشریفات خاصی برای طرح ادعا وجود دارد.که با توجه به آنها در تسریع روند رسیدگی و حل مناقشه،دارای اهمیت فراوانی است،تا بتوان وارد مرحله بعدی ، یعنی ارجاع مورد ادعا به مراجع حل اختلاف شد.

مدیریت ادعا در قراردادها

در زندگی اجتماعی بروز اختلاف امری طبیعی است.اگر این اختلافات حل و فصل نشود،شکاف بیشتر در جامعه ایجاد می گردد، و باعث بروز تنش های فراوان خواهد شد.برای رفع اختلاف در سطح داخلی و بین المللی ،شیوه های فراوانی ابداع و کار گرفته شده است.
در دعاوی داخلی اصل بر این است که دادگاه ،صلاحیت رسیدگی به دعوا را دارد، مگر اینکه قبل یا همزمان یا بعد از حدوث دعوی ، طرفین توافق کنند که حل و فصل اختلافات از طریق داوری ،میانجی گری و سازش، صورت گیرد.

تنظیم کنندگان قراردادها و مقنن قادر نیستند همه زوایای روابط طرفین را پوشش دهند و مانع بروز اختلاف در آینده شوند.هرچند در بسیاری از موارد ،ممکن است متن قرارداد روشن و واضح باشد. ولی برداشت های طرفین به ویژه در مواردی که اثری مالی دارد، همیشه یکسان نباشد.این امر موجب بروز مشکلات و اختلافات بین طرفین می شود.بنابراین بازبینی دقیق مفاهیم حقوقی در قرارداد و دقت در تخصیص روشن و واضح مسئولیت ها و ریسک های طرفین ، می تواند در پیگیری از بروز ادعاهای آتی نقش مهمی داشته باشد.

گاهی هم اختلافات ناشی از قرارداد نیستند.ولی حل و فصل آنها ضروری است، مثل ضرر و زیان های ناشی از ضمان قهری یا استفاده از خدمات یا اموال دیگران با دارا شدن غیرعادلانه یک شخص به ضرر دیگری.

شناسایی و مدیریت ادعا

بدیهی است که روابط کاری در همه صنایع و امور عمدتا بر مبانی قراردادی و توافق استوار است.مدیریت صحیح قرارداد بدون آشنایی به مسائل حقوقی و روابط قراردادی و فرا قراردادی هرگز امکان پذیر نیست.
مدیریت ادعا یا دعاوی را به نوعی می توان یکی از مهم ترین زیرمجموعه های مدیریت قراردادی قلمداد کرد.
برخی از صاحب نظران مدیریت ادعا را به لحاظ اهمیت و تاثیر بالایی که در قراردادها دارد. معادل با خود مدیریت قرارداد نامیده اند.با رشد دعاوی و موارد اختلافی که طرفین ، نمی توانند بر سر آن به توافق برسند، رسیدن به راه حل های معقول با کم ترین هزینه و زمان و بهترین نتیجه موضوع مقالات و کتاب های متعددی در عرصه قراردادهای داخلی و بین المللی قرار گرفته است.گفته شده است که مدیریت ادعا، سیستمی برای پایش و سنجش نوسانات پیش آمده در تحقق ریسک ها و تاثیر اقتصادی آن ها برآماده سازی و پیاده سازی دعاوی می باشد.

در مدیریت ادعا باید به موارد زیر توجه ویژه داشت:

• آیا ادعای مورد نظر ، قابل پذیرش و مقرون به واقعیت است؟
• در طرح ادعا چه چیز به دست می آید و چه چیز از دست می رود؟
• اگر ادعایی وجود دارد که ارزش مطرح شدن داشته باشد در چه زمانی باید آن را مطرح کرد؟
• چگونه باید یک ادعا را مطرح نمود؟
• بعد از طرح ادعا تا پایان رسیدگی به نتیجه چه روندی را باید طی کرد؟
• به چه مرجعی باید در رابطه با موضوع ادعا مراجعه کرد؟

طبیعی است که قبول یا رد یک ادعا در رابطه ی نزدیک با قرارداد و مسئولیت های خارج از قراردادی است که براساس قانون حاکم بر قرارداد تعیین می شود.و زمان مطرح شدن آن بستگی به قانون حاکم دارد.

اشتراک گذاری: