اخذ دستور موقت در دعوای حق ثبت اختراع

اخذ دستور موقت در دعوای نقض حق اختراع

دستور موقت در دعوای نقض حق اختراع می تواند توسط ذی نفع در هر مرحله از دادرسی در دعاوی حقوقی و کیفری در مراجع قضایی اعم از دادسرا و یا دادگاهی که پرونده در آن مطرح است درخواست شود.

دستور موقت به چه معناست؟

گاهی قبل از دادرسی ، لازم است اقدامات تامینی و موقتی برای پیش برد بهتر روند رسیدگی لحاظ شود .چرا که گاهی ممکن است تا زمانیکه موعد رسیدگی فرا برسد مدارک و مستندات مربوط به آن دعوی معدوم شود و یا مالی از دسترس خارج شود. از این رو قانون گذار صدور دستور موقت را در مواردی جهت توقیف مال یا انجام عمل یا منع از امری صادر می نماید

دستور موقت در نقض حق اختراع در چه مواردی مورد استفاده قرار می گیرد؟

در نقض حق اختراع ، هر گاه ذی النفع نسبت به حقوق حاصله حق اختراع،معترض باشد و قصد داشته باشد که از طریق قانونی برای احقاق حق خود طرح دعوا نماید، می تواند تحت شرایطی از دستور موقت استفاده نماید.
ذینفع میتواند با صدور دستور موقت جهت توقیف محصولات تقلبی و یا تقلیدی و همچنین عدم ساخت یا فروش را درخواست نماید.

اخذ دستور موقت در دعوای حق ثبت اختراع
چرا که ذی النفع در دعاوی نقض حق اختراع باید جهت ادعای خود مدارک و مستنداتی را به دادگاه ارائه دهد ، از این رو لازم است که این ادله را جمع آوری نماید. اما گاهی ممکن است بیم داشته باشد که تا زمان رسیدگی، ادله او از دسترس خارج شود و یا اینکه ادامه یافتن جرم مزبور ، خسارات هنگفتی را به او وارد نماید،فلذا می تواند از دادگاه درخواست دستور موقت نماید.یعنی دادگاه به طور موقت فرد مزبور را از انجام عملی یا امری منع مینماید و یا مال او را موقتا توقیف مینماید تا خوانده یا ذی النفع بتواند با خاطری آسوده دادخواست شکایت خود را طرح کند.

اظهارنامه منع توقیف به چه معناست و چه کاربردی دارد؟

گاها شرکت ها زمانی که نقض حق اختراع خود را مشاهده می نمایند اقدام به ارسال اظهارنامه می نمایند که به آن اظهارنامه منع توقیف گفته می شود. در این مورد نقض کننده حق از تناقض احتمالی بین حقوق مخترع و فعالیت شرکت مقابل آگاه می شود.
البته ناگفته نماند این مورد در مواردی امکان پذیر است که نقض حق اختراع غیر عمدی باشد و نقض کننده بعد از این مرحله ، اقدامات خود را متوقف می نماید یا توافق خود را برای مذاکره در خصوص اجازه بهره برداری اعلام می کند.
اما گاهی هم نقص حق اختراع عمدی است و این روش دستور موقت بدین جهت استفاده می شود که نقض کننده فرصت نداشته باشد که مدارک و مستندات را مخفی می کند. در این گونه موارد، که ذی النفع مدعی عمد در عمل است بدون مراجعه به فرد نقض کننده ، به دادگاه مراجعه می کند و تقاضای دستور موقت را مطرح می نماید،تا بتواند از اقدامات احتمالی بعدی ناقض حق اختراع به وسیله قانون و راه کارهای قانونی جلوگیری کند. و در این موارد دادگاه معمولا دستور می دهد که فعالیت نقض کننده اختراع تا تعیین تکلیف نهایی و نتیجه دادرسی متوقف شود.

چه افرادی میتوانند تقاضای دستور موقت نمایند؟

افرادی که می توانند تقاضای دستور موقت نمایند عبارتند از:

  • مالک اختراع
  • افراد ذی النفع ( این افراد هم می توانند طبق ماده ۶۰ قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ به این امر مبادرت نمایند.)

قانون گذار، در آئین نامه قانون فوق الذکر در ماده ۱۸۲ صراحتا پیش بینی نموده است و چنین بیان داشته است که :
“مالک هر اختراع ، طرح های صنعتی ، علامت و نام تجاری یا قائم مقام قانونی وی بر حسب مورد می تواند به موجب امر، نزدیک ترین دادگاه عمومی محلی که کالاهای مورد ادعا در آن محل است صورت مشروحی از کالاهایی که به ادعای او با حق حاصل از اختراع یا طرح صنعتی و یا علامت تجاری او مخالف است بردارد، اجرای امر فوق در صورتی که کالاها هنوز در گمرک باشند به وسیله مامورین گمرک، والا به وسیله مامورین اجرا به عمل خواهد آمد.توقیف کالاهای مزبور وقتی ممکن است که امر دادگاه تصریح به آن داشته باشد. امر دادگاه در هر یک از دو صورت فوق بنا به دادخواست مالک اختراع ، طرح صنعتی، علامت ، نام تجاری یا قائم مقام قانونی وی صادر می گردد .به دادخواست مزبور باید رونوشت مصدق گواهی نامه اختراع ،طرح صنعتی و علامت ، حسب مورد ، ضمیمه گردد.اگر مالک اختراع ، طرح صنعتی ، علامت و نام تجاری تقاضای توقیف کالاهای مذکور فوق را نماید باید تضمین کافی بدهد که عندالاقتضا از محل مزبور کلیه خسارت وارده به طرف جبران گردد.”
در صدر ماده مالک یا قائم مقام قانونی را مجاز به شکایت اعلام کرده است .و نزدیک ترین دادگاه عمومی محل ،که کالای مورد نظر در آن است ، صالح به رسیدگی می باشد.فلذا با این اوصاف اگر دادگاه دیگری باشد صلاحیت رسیدگی به مورد این دعوی را ندارد.
نکته دیگری که قانون گذار در ماده مزبور بدان پرداخته است ،این است که:

اجرای دستور موقت را به وسیله مامورین گمرک در صورتی که کالا در گمرک باشد و یا مامورین اجرا ،در غیر بودن کالا در گمرک را دارای صلاحیت اعلام نموده است .و البته اقدامات این افراد در صورتی وجهه قانونی دارد که دادگاه چنین درخواستی را پذیرفته باشد در غیر این صورت امکان پذیر نیست.

نحوه رسیدگی به دستور موقت

دارنده گواهینامه حق اختراع و افراد ذینفع ،باید جهت دستور موقت ، دادخواست به دادگاه ارائه دهند و همراه با دادخواست خود باید گواهی نامه ثبت اختراع را هم ضمیمه قرار دهند. البته در این مورد هم که مدعی ادعای خود را مبنی بر توقیف کالاها مطرح می کند باید به دادگاه تضمین کافی بدهد که در صورت اشتباه بودن ادعایش ، دادگاه بتواند خسارتی را که به فرد مقابل از این جهت وارد شده است و دچار خسارت شده را جبران نماید.
معترض نقض حق اختراع چه در دعاوی حقوقی و چه دعاوی کیفری می تواند جهت احقاق حق خود در هر مرحله ای از دادرسی از مراجع قضایی اعم از دادسرا و دادگاه که پرونده در آن مطرح است درخواست دستور موقت یا تامین دلیل را بنماید.
صدور دستور موقت و تشریفات این قرار طبق مقررات آیین دادرسی مدنی است و اگر متقاضی دستور موقت از تاریخ صدور قرار تا ۲۰ روز نسبت به طرح دعوای اصلی در دادگاه صالح که شعبی از دادگاه های عمومی تهران است اقدام نکند ، قرار مذکور کان لم یکن و باطل می شود.

تامین دلیل در دعوای حق ثبت اختراع

تامین دلیل بدین معناست که گاهی اشخاص ذی النفع در یک دعوی احتمال می دهند که در آینده ممکن است دلایل و مدارک آن ها دیگر قابلیت استفاده را نداشته باشد یا اینکه استفاده از آن دلایل با تعذر و تعسر همراه شود. از این رو افراد ذی النفع جهت جمع آوری دلایل خود پیش از دادرسی یا پیش از اقامه دعوا اقدام به تامین دلیل می نمایند.

تامین دلیل سابقا در صلاحیت دادگاه بود اما با تصویب قانون جدید شورای حل اختلاف، تامین دلیل در صلاحیت شورای حل اختلاف محلی که برای آن درخواست تامین دلیل صورت می گیرد قرار داده شده است .

تامین دلیل در حقیقت برای حفظ آثار و دلایل یک مدعاست که ذی النفع قصد طرح آن را دارد و می تواند کتبی یا شفاهی هم صورت بگیرد.

نحوه رسیدگی به دستور موقت

در دعاوی حق ثبت اختراع ، اگر ذی النفع احتمال دهد که در آینده ممکن است نسبت به اختراع او نقضی وارد آید . میتواند پیش از دادرسی یا پیش از اقامه دعوا اقدام به تامین دلیل برای حفظ آثار و دلایل ادعای خویش نماید.
قانون گذار در ماده ۱۸۳ آئین نامه ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری دستور موقت وتامین دلیل را پیش بینی نموده است و چنین بیان داشته است که:
“در دعاوی حقوقی و کیفری راجع به حقوق حاصله از ثبت اختراع، طرح صنعتی،علامت و نام تجاری، معترض می‌تواند در هر مرحله از مراحل رسیدگی، از مراجع قضایی،اعم از دادگاه یا دادسرا که پرونده در آنجا مطرح است درخواست صدور قرار تامین دلیل و دستور توقیف محصولات ناقض حقوق ادعایی و تقاضای صدور دستور موقت نسبت به عدم ساخت، فروش یا ورود این محصولات را بنماید. مراجع قضایی موظفند نسبت به قبول تقاضای مذکور موافقت نمایند و می‌توانند قبل از صدور قرارهای مزبور از متقاضی تضمین کافی بخواهند. اجرای دستور فوق در صورتی که محصولات در گمرک باشند توسطمامورین گمرک والا توسط ضابطین خواهد بود.”
معترض حق اختراع چه در دعاوی حقوقی و چه در دعاوی کیفری می تواند جهت احقاق حق خود در هر مرحله ای از دادرسی از مراجع قضایی اعم از دادسرا و دادگاه که پرونده در آن مطرح است درخواست دستور موقت و تامین دلیل ارائه دهد.که البته با توجه به جدیدالتصویب بودن قانون شورای حل اختلاف در حال حاضر قسمتی از این ماده نسخ ضمنی می شود.
در حال حاضر رسیدگی به تامین دلیل در صلاحیت شورای حل اختلاف محل وقوع کالا یا امری است که برای آن درخواست دستور موقت و تامین دلیل شده است .

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × 5 =