برقراری هرگونه ارتباط فیزیکی و یا حتی غیر فیزیکی بین زن و مردی که محرم نباشند و مرزهای قانونی و شرعی را رد کرده و به زنا (همبستر شدن با نامحرم) نرسیده باشد را رابطه نامشروع می گویند. فصل هجدهم از کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی، به جرایم صدعفت و اخلاق عمومی یا همان روابط نامشروع پرداخته که آن را بررسی خواهیم کرد.

مجازات رابطه ی نا مشروع

مطابق ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه (عقد) زوجیت نباشد و مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت از قبیل تقبیل (بوسیدن) یا مضاجحه (درآغوش گرفتن) غیر از زنا (همبستر شدن دو نامحرم) شوند به شلاق تا ۹۹ ضربه محکوم خواهند شد اگر عمل با عنف (زور، خشونت) و اکراه (اجبار) باشد فقط اکراه کننده تعزیر می گردد. لازم به ذکر است که امکان تبدیل مجازات به جریمه نقدی در این جرم وجود دارد و میزان آن را قاضی با توجه به شدت جرم مشخص می نماید.

نحوه اثبات رابطه نامشروع

اقرار متهم، از بهترین روش ‌های اثبات جرم روابط نامشروع است. از موارد دیگر که با آن رابطه نامشروع اثبات می شود، می توان به شهادت، عکس و یا فیلم، ریز تماس ها و پیامک ها، ارتباطات در فضای مجازی و… اشاره کرد. در این جرائم علم قاضی و نظر او بسیار تاثیرگذار می باشد لذا این ادله و مدارک تنها برای این است که به قاضی اثبات شود که رابطه ای وجود داشته یا دارد و منجر به اثبات جرم گشته یا می گردد.

مصادیق رابطه نامشروع

کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی در فصل هجدهم خود، انجام اعمال زیر برابر مصادیق جرم ارتباط نامشروع دانسته و مجازات شدیدی را برای آن در نظر گرفته است:

• انجام اعمال منافی با عفت عمومی به غیر از زنا و ایجاد رابطه نامشروع ؛
• ارتکاب به زنا با کمتر از ۴ شاهد یا ۴ مرتبه اقرار؛
• قرار گرفتن دو نفر مرد یا دو نفر زن برهنه در زیر یک پوشش مشترک؛
• اعمال شهوت در عمل بوسیدن؛
• حضور یافتن بانوان بدون حجاب شرعی در اماکن عمومی و دید انظار عمومی؛
• برپایی و تأسیس مراکز فساد؛
• تظاهر به انجام فعل حرام در دید عمومی؛
• استفاده از لباس ها و آرایشی که خود مسبب فساد شده و خلاف شرع باشد؛
• انتشار و پخش تصاویر مبتذل و کسب درآمد از طریق آنها.

البته اعمال دیگری نیز وجود دارند که قانون به صراحت در مورد آنها تصمیمی نگرفته است، اما می توانند از مصادیق رابطه نامشروع باشند.

تفاوت رابطه نامشروع با زنا

ممکن است به علت شباهت این دو جرم یعنی زنا و روابط نامشروع، بعضاً میان این دو تفکیک و تفاوتی قائل نشویم. در ادامه به چند تفاوت آن ها اشاره می کنیم:

اولاً، زنا یک جرم حدی می باشد، در حالی که رابطه نامشروع از جرایم تعزیری است،

دوماً، دامنه جرم روابط نامشروع بسیار گسترده تر از دامنه جرم زنا می باشد. به این معنا که روابط نامشروع به هرگونه رابطه منافی عفتی از قبیل گرفتن دست یکدیگر توسط زن و مرد نامحرم، بوسیدن، درآغوش گرفتن، رفتن به کافی شاپ، ارتباطات تلفنی و… اطلاق می شود گفته می شود ولی زنا به رابطه جنسی که منجر به دخول بشود، گفته می شود،

سوم اینکه، شرایط اثبات جرم زنا بسیار دشوارتر از اثبات رابطه نامشروع است،

و در آخر نیز، شرایط تحقق این دو جرم با هم بسیار متفاوت است برای تحقق جرم زنا شرایط خاصی وجود دارد ولی رابطه نامشروع ممکن است در خیابان، ماشین، فضای مجازی و… محقق شود.